________________
૧૪૬
[ લેાકસાહિત્યમાળા મચ્છુકા–૬
ખેાળામાં છે ખારેક ઘાયેલ, ખેાળામાં છે ખારેક, ખારેકુ ખાવાની સાઝી ખંત, રે અરજણિયા ! પરણ્યા તારે મારે ઠીક છે ઘાયેલ,પરણ્યા તારે મારે ઠીક છે, ઠીકને ૨ે ઠેકાણે વહેàા આવજે, રે અરજણિયા ! તારાં મારાં જોડલાં ઘાયેલ, તારાં મારાં જોડલાં, બેડલાં રે જગમાં અમર તપજો, રે અરજણિયા !
મારું મહિરિયુ
મારુ મહિયર છે વડગુજરાત, વાગુજરાતના વડલા હેઠ; મા૦ પગે તે શાભતાં કડલાં લાવ, કડલાંને શાભતી કાંખી લાવ; મા હાથે તે શાભતે ચૂડલે લાવ, ચૂડલે શૈાભતી ઢાંકણી લાવ; મા કેડથને શે।ભતા ચિયા લાવ, ચણિયાને શાભતેા સાળુ` લાવ; મા૦ નાકને શાભતે કાંટાર લાવ, કાંટાને શાભતી ટીલડી લાવ; મા૦ પાનીને શેાભતી મેાજડી લાવ, મેાજડીને શેશભતાં મેાજા લાવ; મા
¥
લાલ ફ્દી ચા
પાટણ ગ્યા'તા,
ગાડું ભરીને ઘઉં લાવ્યા; લાલ કૂદી છે।. એવી ભૂંડી,
જોખી આā; લાલ
માશ સસરા
મારી સાસુ
દળણું" ઢળતાં ઢળતાં àાટ ઊડચો,
લેટ માથે ગવાળેૐ ને કાખમાં જૂતાં',
ચાલ્યાં
પડચો છે એછે; લાલ૦
મહિયર વાઢે; લાલ૦
* સરખાવેા મણકા ૫, પૃ. ૧૨૭
૧. સાડી, ર. ચૂની, ૩. સરસામાનને ખચકા, ૪, જોડ,
