________________
૧૪૦
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકે-૬ સામા કાંઠાનાં અમે પંખીડાં, ઊડી ઊડી આ કાંઠે આવ્યાં છે રે; કુંજલડી રે !
કુંજલડીને વાલો મીઠે મેરામણ, મરને વાલું ચોમાસું જી રે. કુંજલડી રે !
રામ લક્ષમણને સીતાજી વા'લાં. ગોપિયુને વાલો કાનુડે જી રે, કુંજલડી રે !
પ્રીતિ કાંઠાનાં અમે રે પંખીડા, પ્રીતમ સાગર વિના સૂનાં જી રે, કુંજલડી રે !
સરસાઈ સાવ રે સોનાનું મારું દાતરડું રે લોલ, હીરને બંધિય હાથ, મુંજા વાલમજી! લોલ. હાવાં ન જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ. પરણ્ય વાઢયા રે પાંચ પૂળકા રે લોલ, મેં રેવાઢયા છે દસવીસ, મુંજા વાલમજી ! લોલ; હાવાંo પરણ્યાને ભારે મેં ચઢાવિયા રે લોલ, હું રે ઊભી વનવાટ, મુંજા વાલમજી ! હેલ; હાવાંo વાટે નીકળે વટેમારગુ રે લોલ, ભાઈ ! મુની ભારડી ચડાવ, મુંજા વાલમજી ! લોલ; હાવાં. પરણ્યાને આવી પાલી જારડી રે લોલ, મારે આવેલ માણે ઘઉં, મુંજા વાલમજી લોલ; હાવાંo
