________________
૧૨
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકે-૬ ઝીણા મારુજી હે રાજ,
મુખડાનાં દલ હજી નથી રીઝિયાં મારા રાજ ! ઉદેપુરને ઘાઘરે ને જોધપુરની છીંટ,
કેમ કરીને પહેરું મારી કેડ ઝોલાં ખાય; ઝીણું મારુજી હે રાજ,
મુખડાનાં દલ હજી નથી રીઝિયા મેરા રાજ! ઓરડે સૂતા સસરેજીને પરસાળે દિયર જેઠ,
કેમ કરીને ચાલું મારી ઝીણી વાજે ગેર; ઝીણું મારુજી હે રાજ,
મુખડાનાં દલ હજી નથી રીઝિયાં મારા રાજ ! બાજરાને રેટ ને ભગરી ભેંસના દૂધ,
ભાવે એટલાં જમે બેરી, શાના આવે ફેર? ઝીણા મારુજી હે રાજ,
મુખડાનાં દલ હજી નથી રીઝિયાં મારા રાજા
ઉદેપુરનું છાણું લાંબી લાંબી આંગળીઓ ને ટૂંકા ટૂંકા વેઢ; દાંત રંગાવે એને પિયુ પરદેશ. કડીલાં ઘડા, સાયબા, કડીલાં ઘડાવે, સાંકળાને ભાર મુંથી સહ્યો નવ જાય. સહ્યો નવ જાય, મુંથી મેયો નવ જાય; ઉદેપુરનું છોગું મારા નખમાં સમાય. ચુડલો વેરા સાયબા, ચૂડીલો વેરાવે;
કંકણને ભાર મુંથી સહ્યો નવ જાય. ૧ ઘુઘરીઓ, ૨ કડલાં, ૩ મારાથી, ૪ ગમવુંહવું.
