________________
જસમાના રાસડા ]
છાણ વેણુંતી રે છાણકર, યિા રે જસમાના ઓરડા ? હું એ ન જાણું મારા વીર, આઘેરે જઈ ઘર પૂછજે. પાણી રે ભરતી પાણિયાર, કિયા રે જસમાના એરડા ? હું એ ન જાણું મારા વીર, આઘેરે જઈ ઘર પૂછજે. ચાર બેઠેલ ચારણભાટ, કિયા રે જસમાના એરડા ? હું એ ન જાણું મારા વીર, આઘેરે જઈ ઘર પૂછજે. શેરી રમતેલાં નાનાં બાળ, કિયા રે જસમાના એારડા લોઢે જડી રે પડશાળ, ઘુઘરિયાળો જસમાને ઝાંપલો. બારણે તિજોરીનું ઝાડ, ચેકમાં બે પારસ પીપળો, ઊંચી મેડી અગનાશ, પોપટ ભણતાં પાંજરે. વળી વેરાણ રે હિર, મેભારે મોતી જડ્યાં, બારસાખે બેઠા ગણેશ, શાખે બેઠી બે પૂતળી. હેમને ચૂડલો બાઈને હાથ, સાંગામાંચી એમનાં બેસણાં. આથમણી વાળી રે પૂંઠ, ઉગમણું એ દાતણ કરે. કાગદ આ જસમાને હાથ, જસમાએ આલ્યાં બેસણાં. બારોટે કર્યા રે જુહાર, જસમાએ આશિષ સંભળાવિયા. અક્ષર વાંચ્યા એક ને બેય, જસમાની આંખે આંસુ ઢયાં. આપણું કર્યો રે વિચાર, કચેરીએથી જેઠને બેલાવિયા. ઘેલી જસમા, ઘેલું ન બોલ, એ દેશે આપણ ન જાઈ એ. એ દેશના કૂડીલા લેક, કૂડીલા લખી કાગદ મેકલે. આપેલું કર્યો રે વિચાર, ચોથી સસરાને બોલાવિયા. ઘેલી જસમા, ઘેલું ન બોલ, એ દેશે આપણું ન જોઈએ. એ દેશના ઠગારા લેક, ઠગીને કાગદ લખી મોકલે. આપશું કર્યો રે વિચાર, પિઢતા પિયુને જગાડિયા, ૧. છાણાંવાળી ૨. અંકા શ, આકાશ ૩. મોભે ૪. ચાકર ૫. ગધેડાં.
