________________
પર્યુષણ પર્વ મહાસ્ય પ્રભુ મહાવીરની તપશ્ચર્યા પણ અનોખી હતી. એક વાર પ્રભુએ ઉગ્ર અભિગ્રહ ધારણ કર્યો. એ પ્રગટ થયો એકસો પંચોતેર દિવસ પછી. ત્યાં સુધી કોઈ એનો મર્મ જાણી શક્યા ન હતા. એ અભિગ્રહમાં કેટલાક તથ્યોનું પ્રભુએ નિરાકરણ કર્યું હતું. એ કાળમાં સ્ત્રીની જીવનદશા મહદ્અંશે અત્યંત અંધકારમય હતી. એક રાજાને અનેક રાણીઓ. સ્ત્રીનું કોઈ સ્વતંત્ર અસ્તિત્વ નહિ. ગણિકાઓનું કાદવસમું જીવન, દાસીપણાની પરાધીનતા, રામયુગમાં બનતું એવું જ મહાવીર યુગમાં પણ બનતું. સ્ત્રી જીવનના અવમૂલ્યનને દૂર કરવા તેઓએ અભિગ્રહ ધારણ કર્યો.
(૧) દાસત્વ પામેલી રાજકન્યા હસ્તે પારણું કરીશ. (૨) તેનું મસ્તક મુંડિત હશે. (૩) તેની પાસે સૂપડામાં ફક્ત બાફેલા અડદ હશે. (૪) તે ઉંબરાની અંદર પણ નહિ તેમજ બહાર પણ નહિ તેમ ઊભા
હશે.
(૫) મધ્યાહનનો સમય હશે. (૬) ત્રણ દિવસની ઉપવાસી હશે. (૭) સજળ નયનો હશે.
સ્વયં ભગવાન સિવાય કોઈ જ જાણે નહિ તેવા અભિગ્રહનો પ્રારંભ થયો. દિવસો અને મહિનાઓ વીતવા લાગ્યા. પાંચ માસ અને પચીસ દિવસ પૂર્ણ થયા અને મહાવીર ચંદના પાસે આવ્યા. ચંદના રાજકન્યા હતી. પિતા હાર્યા અને માતા મૃત્યુ પામી તેથી એક સૈનિકે આ કન્યાને લઈને સ્વાર્થ માટે ગુલામબજારમાં ઊભી રાખી. અશુભકર્મનો ભોગ બનેલી આ કન્યા નવકારમંત્રનું સ્મરણ સતત મનમાં કરતી હતી. ત્યાં ધનાવહ શેઠ આવી ચડે છે. આ નિર્દોષ અને નવકારમંત્રના સ્મરણથી ઉપસેલી સંસ્કૃતિએ શેઠના દિલમાં અનુકંપા અને સદભાવ પેદા કર્યા. ઘણું ધન આપી તેમણે કન્યા ખરીદી લીધી અને પિતા પુત્રીને લઈ જાય તેમ પોતાના ઘેર લઈ ગયા. અને મૂળા શેઠાણીને સોંપીને
