________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
પરિક
શંખ અને કલાવતી
averevaveramanma ravavarra
સ્તુતિનો ભાવાર્થ સંપૂર્ણ દર્શન, જ્ઞાન અને આત્મ આનંદથી ભરેલા, સર્વજ્ઞ, વિશ્વને પાવન કરનારા, અને શ્રી શંખેશ્વરપુરના ભૂષણરૂપ પુરૂષાદાનીય એવા શ્રી પાર્શ્વનાથને નમસ્કાર કરું છું.
કથાની શરૂઆત પાર્શ્વનાથ ભગવાનની સ્તુતિથી થાય છે.
દક્ષિણાર્ધ ભારતના મધ્યખંડમાં શ્રીમંગલ નામે દેશમાં શંખપુર નગર આવેલું છે. તેમાં યુવરાજ શંખકુમારનો રાજયભિષેક થયા પછી થોડો સમય પસાર થઈ ગયો છે. રાજા શંખરાજ ગુણવાન, કાંતિવાન, બળવાન હોવા છતાં તેમનામાં અહંકાર નથી. નવીન યૌવન અને નવીન અભ્યદયવાળો હોવા છતાં પરમાણુઓથી પરામુખ છે. શંખરાજ મહારાજાના દરબારમાં પ્રતિહારી રાજની જય બોલી બે હાથ જોડી શંખરાજા સમક્ષ ઊભો રહે છે. રાજાને દ્વારપાળ કહે છે, ગજશ્રેષ્ઠીનો પુત્ર દત્તકુમાર આપને મળવા આવ્યો છે.” રાજા તેને અંદર આવવાની અનુમતિ આપે છે. કથા અહીંથી આગળ વધે છે.
રાજાની અનુમતિ પામી ખુશ થઈને દરશેઠ રાજાની સભામાં આવે છે. દરશેઠ આજે બહુ જ ખુશ છે. કારણ કે પોતાના રાજાનું હિત કરવાની નિષ્ઠામાં જ તેનું હૃદય ઓતપ્રોત છે. અત્યંત ખુશીથી રાજાને કહે છે. “આપની અમર કીર્તિ અને યશોગાન પરદેશમાં પણ ગવાય છે. કારણ કે હું પરદેશ ગયો હતો અને ગઈકાલે ઘણા દિવસે આવ્યો છું.” રાજા પૂછે છે કે શા માટે પરદેશ ગયો હતો? દરશેઠ જવાબ આપે છે કે કમાવા માટે ગયો હતો. રાજા વળી પૂછે છે, “તારે વળી ધનની શી જરૂરી હતી ? તારા ઘેર ધનની
ક્યાં ખામી છે? ત્યારે દરશેઠ કહે છે પરદેશ કમાવા માટે જવું એ વ્યવહારિક ફરજ છે. ઘરમાં પુષ્કળ ધન હોવા છતાં બહાર કમાવા જવાના અનેક ફાયદા છે.” E: 2016-2017 Dharam Bookt Shrre Pruthvichand
