________________
14
.
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
સમાન વૃત્તિવાળા થયા. પૂર્ણચંદ્ર નરપતિ શુદ્ધ શ્રાવકધર્મની આરાધના કરતા, મેરુની માફક સ્થિર સ્વભાવવાળા તેમજ સર્વાગ રાજ્યલક્ષ્મીથી શોભતા ન્યાયથી પ્રજાનું પાલન કરતા હતા. શ્રાવકધર્મ પાળવામાં દઢ નિશ્ચયવાળા હોવા છતાં રણવાર્તામાં કાયર નહોતા. યુદ્ધમાં શત્રુઓના સમુદાયને જીતી પોતાની કીર્તિ દિગંત પર્યંત તેમણે ફેલાવી હતી.
અણુવ્રતની જેમ ગુણવ્રત અને શિક્ષવ્રતને પાળતા. શ્રાવકોના મનોરથપૂર્ણ કરી સાધન સંપન્ન બનાવી ધર્મમાં સ્થિર કર્યા. શ્રાવકોના ઉદ્ધાર માટે ઉદાર હાથે દાન આપવા માંડ્યું, જનમંદિરોમાં પૂજા રચાવી, જીનાલયો બંધાવ્યા, પ્રતિમાઓ ભરાવી સાતે ક્ષેત્રમાં રાજ્યલક્ષ્મીનો સદ્વ્યય કર્યો અને અનુક્રમે પ્રૌઢવયમાં આવ્યા. પૂર્ણચંદ્ર રાજાએ પુત્ર યૌવનવયમાં આવ્યો અને ધીમે ધીમે રાજ્યની જવાબદારીઓ સોંપવા માંડી પટરાણી પુષ્યસુંદરી પણ સમ્યક્તપૂર્વક પાંચ અણુવ્રત તેમ જ ગુણવ્રત અને શિક્ષાવ્રતને શુદ્ધભાવે પાળતી. એ દરમિયાન પૂર્ણચંદ્ર નરપતિને પોતાના પિતા સિંહસેન મહામુનિના મોક્ષે ગયાના સમાચાર મળ્યા અને વૈરાગ્યભાવના મનમાં ઉત્પન્ન થઈ. પોતે
ક્યારે સંયમ લેશે એવી ચિંતામાં પડેલા રાજાને પુષ્પસુંદરીએ આશ્વાસન આપ્યું, “હે નાથ ! ચિંતા શીદને કરો છો ? પુત્રને રાજય સોંપી રાજ્યચિંતામાંથી મુક્ત થાઓ. બ્રહ્મચર્ય વ્રત પાળો. શ્રી સુરસુંદરગુરુ આવે
ત્યાં સુધી બધો સમય ધર્મારાધનામાં વ્યતિત કરો. અને ગુરુ આવે ત્યારે આપની ઈચ્છા પૂર્ણ કરજો.” રાજાએ રાણીનું વચન માન્ય કરી કુમારને સિંહાસને બેસાડ્યો. અને તમામ ચિંતાથી પરવારી રાજા ધર્મમાં પોતાનો સમય પસાર કરવા માંડ્યા. - દરરોજ રાજા સંપૂર્ણ શાંતિથી એક ચિત્તે જિનેશ્વરની પૂજા કરવા માંડ સામયિક કરતો, પૌષધ, પરમેષ્ઠિ જાપ, તત્ત્વચિંતનમાં સમય પસાર કરતો. પ્રમાદનું સેવન કરતો નહિ. પોતાના દેહના મમત્વનો પણ ત્યાગ કરવા માંડ્યો. દાન, શિયળ, તપ અને ભાવ ચારેય પ્રકારના ધર્મનું આરાધન કરતો રાજા ધર્મધ્યાનમાં રહેવા માંડ્યો. રાણી પણ રાજાને અનુસરતી તપ
