________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણાસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
119 ધર્મનો જાણકાર રાજા એક દિવસ વિચાર કરવા લાગ્યો કે ધર્મના પ્રભાવથી મળેલી રાજલક્ષ્મીને સુપાત્રમાં વાપરી લક્ષ્મીનો સદુપયોગ કરવો જોઈએ. ધર્મતત્વ અને લક્ષ્મીની અનિત્યતાને ચિતવતો રાજ સમ્યક્ત, અણુવ્રત, ગુણવ્રત અને શિક્ષાવ્રત વડે શોભતાં રત્નાવલી સાથે ધર્મ, અર્થ અને કામ એ ત્રણે વર્ગની સાધના કરતો જૈનશાસનની શોભા વધારતા અનેક કાર્યો કરવા લાગ્યો. રાજાએ અનેક જિનેશ્વરના પ્રાસાદ કરાવ્યા, જિનપ્રતિમાઓ ભરાવી, સમ્યકત્વની શુદ્ધિ માટે અનેક રથયાત્રાના મહોત્સવો ક્ય, ચતુર્વિધ સંઘની સાથે અનેક વાર તીર્થ યાત્રાઓ કરી, સાધાર્મિકની ભક્તિ કરી અનેક દુઃખી અને ગરીબ જૈનબંધુઓના ઉદ્ધાર કર્યા પોતાના રાજ્યમાંથી સાતે વ્યસનોનો નાશ કરાવી નાખ્યો. રાજ્યનું પાલન અને ધર્મની આરાધનામાં અનેક વર્ષો વીતી ગયા.
મહારાણી રત્નાવલીનો પુત્ર ધવલ યૌવનાવસ્થામાં પ્રવેશ્યો. તેને રાજ્યગાદી સોપી પોતે રાજ્યભારથી મુક્ત થયો. રાજા રાજ્યભારમાંથી તો મુક્ત થયો પણ વયન્તરાય કર્મના ઉદયથી ચારિત્ર ગ્રહણ કરવાને અશક્ત હોવાથી સંસારની ઉપાધિમાંથી મુક્ત રહીને એકાંતે ધર્મસાધના અને ચતુર્વિધ સંઘની પૂજા કરવા માંડ્યો. ઉપાશ્રયમાં અને આવશ્યક ક્રિયાઓમાં સમય પસાર કરતો રાજા તપ કરતો અનુક્રમે અંત સમય નજીક આવી પહોંચ્યો. અંત સમયે રાજાએ ચોરાસી લાખ જીવયોની ને ખમાવી, પાપકર્મની નિંદા અને સુકૃત્યની અનુમોદના કરીને સંસાર-મોક્ષ, જન્મ-મરણ, કનક-કથીરમાં સમાન મધ્યસ્થવૃત્તિ પ્રાપ્ત કરી અંત સમયે રાજા પંચપરમેષ્ઠિના સ્મરણમાં એકચિત્ત વાળો થયો અને મરણ પામીને આનત દેવલોકમાં ઉત્તમ દેવ થયો. રાણી રત્નાવલી પણ રાજાની માફક શ્રાવિકા ધર્મનું શુદ્ધ ભાવથી આરાધન કરી આનતલોકમાં ઉત્તમ દેવલોક થયો. ભવાંતરના સ્નેહથી ત્યાં પણ બને દેવો અપૂર્વ સુખો ભોગવતા સમય પસાર કરવા માંડ્યા.
છે છીએ
