________________
ST
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર ચકે રાજય કરવા લાગ્યો. સંસારના સુખ ભોગવીને થાકી રહેલા દેવસિંહ એક દિવસ પ્રાતઃકાળે નિંદ્રામાંથી જાગીને વિચાર કરવા માંડ્યો. “આ પૃથ્વી પર જે રાજાઓએ પોતાના રાજપાટનો ત્યાગ કરી દીક્ષા અંગીકાર કરી છે તેઓ ધન્ય છે. અને હું અધન્ય છું. કારણ કે જાણવા છતાં વિરતિ પ્રાપ્ત કરવાનો ઉદ્યમ કરતો નથી. ભોગલાલસા મને વળગેલા છે એટલે દુષ્ટ ચારિત્ર મોહનીય કર્મરૂપ શયતાનો હું શી રીતે જીતી – શકીશ? તેને જીતવાનો ઉપાય પૂર્વ સૂરિશ્વરે બતાવ્યો છે. તો દ્રવ્યસ્તવ હું આદરૂ, કે જેનાથી મને ભાવસ્તવની પ્રાપ્તિ થાય.”
- એક સુપ્રભાતે જાગૃત થયેલા રાજા એ પ્રમાણે ભાવના ભાવતો દ્રવ્યસ્તવ આદરવા હેતુ સારા મુહૂર્ત શુદ્ધ પૃથ્વી જોવરાવી કેટલાક સૂત્રધારોને જિનમંદિર તૈયાર કરવાની સૂચના કરી, કેટલાકને જિનપ્રતિમા તૈયાર કરવાનું ફરમાન કર્યું. પોતે બ્રહ્મચર્ય ધારણ કરીને એ ધર્મ કાર્ય તરફ, અપૂર્વ ઉત્સાહ ધારણ કરવા માંડ્યો. જિનપ્રાસાદ અને જિનપ્રતિમા તૈયાર થતા સારા મુહૂર્ત મોટો પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ કર્યો. પ્રિયા સહિત એ જિન પ્રાસાદમાં ત્રણેકાળ જિનપૂજન કરવા માંડયો. રાજા કોઈ કોઈ સમયે રથયાત્રા કરતો. મહાપૂજાના મહાસ કરતો. જે ઉત્સવ કરતો તેમાં અનેક લોકો લાભ લેતા. એ નિમિતે રાજા જાત પણ આપતો કે જેથી લોકો જિનભક્તિના વખાણ કરતા, બીજા જિનમંદિરોમાં પણ પૂજા રચાવતો પોતાના સમક્તિને શોભાવવામાં માંડ્યો. જૈનધર્મને જગતમાં પ્રસિદ્ધ કરી લોકોને પણ ધર્મના અપૂર્વ રાગી બનાવ્યા. રાજાના જૈનશાસના પ્રભાવથી પ્રજા પણ જૈનધર્માનુરાગી થઈ. જિનેશ્વરની પૂજામાં પ્રીતિ ધારણ કરી, સાધુઓને દાન આપી પ્રજા પણ પોતાનો માનવભવ સફળ કરવા માંડી. આ પ્રમાણે દ્રવ્યસ્તવપૂર્વક ભાવથી જૈન ધર્મની આરાધના કરતા રાજા દેવસિંહ વૃદ્ધ થયા.
શ્રમણધર્મ અંગીકાર કરવાની ઇચ્છાવાળા ભાવસંયમી રાજા વિચારવા માંડ્યા, “ગૃહસ્થ ધર્મરૂપી વૃક્ષનું ફળ શ્રવણધર્મ હવે મારા માટે યોગ્ય છે પણ શું કરું? મારો પુત્ર હજી બાળક છે. જેથી તેનો ત્યાગ કરવા હું શક્તિમાન
