________________
શ્રી પૃથ્વીરાં - અને ગુણાસાગરનું સરલ - ચરિત્ર મોટા સામ્રાજ્યના ચક્રીને અનેક મંત્રીઓ હોવા છતાં મતિસાગર મંત્રી વગર ચાલતુ નહિ. પરભવના સ્નેહના લીધે આ ભવમાં પણ મતિસાગર પ્રત્યે જેટલો પ્રેમ હતો. એટલો પોતાની રમણીઓ કે સી રત્નોમાં નહતો. મહિસાગર પણ દેવતાની માફક ચક્રવર્તીની સેવા કરતા હતા. પોતાનું સર્વસ્વ મંત્રી માટે ચક્રવર્તી જ હતા. એકબીજા પ્રત્યે સ્નેહ હોવાનું કારણ તેઓ સમજી શકતા નહિ એટલે જ્ઞાની પાસે ખુલાસો મેળવવા આતુર હતા.
એક દિવસ સુપ્રભ નામે તીર્થંકર ભગવાન ગજપુર નામના ઉદ્યાનમાં સમવસર્યા. ત્રણ છત્ર, ભા મંડલ, ધર્મચક્ર, સિંહાસન, ચામર, દુભિ, સુર પુષ્પવૃષ્ટિ અને અશોકવૃક્ષ એ આઠેય પ્રતિહાર્યથી શોભતા ભવ્યજનોનો બારે પર્ષદા આગળ દેશના આપવા માંડ્યા. ચક્રી અને મંત્રી પણ દેશના સાંભળવા આવ્યા હતા. - “સંસારમાં કેટલાક દીક્ષાના અથ હોવા છતા કાળ વિલંબ કરતા તેમના મનોરથો અધૂરા રહી જાય છે. કેટલાક જ્ઞાનીજનો સંસાર તરવામાં કુશળ છતાં કુગ્રાહરૂપ કદાગ્રહના વશથી પાતાળમાં ડૂબી જાય છે. કેટલાક સંસાર સમુદ્ર તરીને કાંઠે આવ્યા છતાં પ્રમાદરૂપી કાદવમાં ખૂપી જાય છે. હે ભવ્યજનો ! બોધ પામો ! સંસારના મોહમાં ના લપટાઓ. અપ્રમાદરૂપી વહાણમાં આરૂઢ થઈને આ સંસાર સાગરનું ઉલ્લંઘન કરી અનંતસુખના ધામ મુક્તિસાગરને તમે પામો.”
સુપ્રભ જિનેશ્વરની દેશના સાંભળી મોહરૂપી અંધકારને નાશ થતા ચક્રવર્તીના જ્ઞાન લોચન ખુલી ગયા. તેઓ બોલ્યા, “હે ભગવાન! આપની વાણી સત્ય છે. ધર્મરૂપી નાવ વગર સંસારસાગર તરી શકાતો નથી. આપના પ્રસાદથી અમે શુદ્ધ તત્ત્વ આપ્યું છતાં મારે અને મંત્રીના અરસપરસ ગાઢ સ્નેહના સંબંધ પર આપ પ્રકાશ પાડો.”
ચક્રવર્તીના પ્રશ્નના જવાબમાં જિનેશ્વરે શુકના ભવથી ચક્રવર્તીના ભવ સુધીનો બનેનો પરભવનો સંબંધ કહી સંભળાવ્યો. બંને જણ સરખું જ પુણ્ય કર્યું છે અને સરખું જ ફળ ભોગવ્યું છે. શુકના ભવમાં જિનેશ્વરની
