________________
कविताऽधिकारः।
४३५
च्या प्रकार नी बुद्धि करी. त० तेहना तेतला हजार इज पइन्ना हुवे. प० प्रत्येक बुद्धि पिण जेतला हुई. तेतलापइन्ना करे ते कालिक सूत्र.
अथ इहां कह्यो-तीर्थङ्कर ना जेतला साधु हुई ते ४ बुद्धिई करी तेतला पइन्ना करे, तो साधु ने जोड़ न करणी तो ते साधां पइन्ना नी जोड़ क्यूं कीधी। अने जो पइन्ना जोड्यां तेहनें दोष न लागे। तो अनेरा साधु निरवद्य जोड़ करे तेहनें दोष किम लागे। डाहा हुवे तो विचारि जोइजो ।
इति १ बोल सम्पूर्ण ।
तथा वली नन्दी सूत्र में कह्यो ते पाठ लिखिये छ ।
से किं तं आभिणिबोहियणाणं, आभिणिबोहियनाणं दुबिहं पण्णत्तं तं जहा सुयं निस्सयं च असुय निस्सियं च । से किंतं असुय निस्सियं असुय निस्सियं चउव्विहं पण्णत्तं ।
उप्पत्तिया. वेणइया, कम्मया. पारिणामिया। बुद्धि चउव्विहावुत्ता, पंचमा नोवलब्भइ ॥१॥ पुव मदिटुमूसुयं मवेइ अतक्खण विशुद्ध गहिअत्था । अव्वाय फल जोगा बुद्धि ओप्पतिया नाम ॥२॥
(नन्दी )
से० ते. भगवन्. कि केतला प्रकारे. प्रा० मतिज्ञान. ( भगवान् कहे है ) श्रा० मतिज्ञान. दु० ये प्रकारे. प० परूप्या. त० ते कहे छै. सुश्रुत निश्चित. अने. अ० अश्रुत निश्चित. भगवन्. कि० केतला प्रकारे. अ० अश्रुत निश्चित. (भगवान् कहे छै ) अ० अश्रुत निश्चित. च०४ प्रकारे. प० परूप्या. यथा-उ० प्रोत्पत्तिक वुद्धि. वि० वैनयिक बुद्धि. क० कार्मि बुद्धि. पा० परिणा. मिक बुद्धि. च० ४ प्रकारे. दु० कही. पं० पञ्चम बुद्धि. नो० नहीं है. पु० पहिला. म० देख्या न होई. अ० सुण्या न होई. म. वेद्या न हो तथापि. म० जाणे त० तत्काल. वि. निर्मल भावाथ अ.नहीं हणवा योग्य छै फलयोग जेहनों इहवी. वु० प्रोत्पत्तिकी बुद्धि है।
