________________
२१२
भ्रम विध्वंसनम् ।
तबस्तियं किसं दंतं अबचिय मंस सोणियं ।
सुब्वयं पत्त निव्वाणं तं वयं वृम माहणं ॥ २२ ॥ स० तपस्वी. कि० तपे करी कृश शरीर छ जेहनों. ८० इन्द्रिय दमी जेहनें अ० सूख्यो है. मां मांस लोही जेहनों. सु० सुनती. ५० मोक्ष पद ग्रहण करवा ने योग्य. तं० तेहनें. ३० हे. बू० कहां छां. मा० माहण.
अध इहां कह्यो-तपे करो कृश दुर्बल, इन्द्रिय दमी जेणे, मांस लोही शुष्क, सुव्रती समाधि पाम्यो, तेहने म्हे कहां छां माहण। तथा,
तस पारणे वियाणेत्ता संगहेणय थावरे ।
जो न हिंसइ तिविहेणं तं वयं वूम माहणं ॥ २३ ॥ ___त. द्वीन्द्रियादिक त्रस प्राणी ने. वि० विशेष जाणी ने. सं० विस्तारे करी तथा. संक्षेपे करी था. पृथिव्यादिक स्थावर जीव में. जो जे. न० नहीं. हि मारे. ति० त्रिविध मन वचन कायाइं करी. त० तेहने. ५० म्हे. वू० कहां छां. मा० माहण.
भय इहां कह्यो-बस स्थावर जीव ने त्रिविधे २ न हणे तेहने म्हे कहां छां माहण । तथा.
कोहा वा जइवा हासा लोहा वा जइवा भया। मसं न वयइ जोउ तं वयं वम माहणं ॥२४॥
को क्रोध थी. यदि वा. हा हासय थी. यदि वा. लोभ थी. यदि वा. भ० भय थी. मु. मृषा झूठ. न० नहीं. व० बोले. जो. जे. सं० तेहने. व० म्हे. व० कहां छां. माहण.
अथ इहां कह्यो-क्रोध थी हास्य थी लोभ थी भय थी मृषा न वोले तेहने म्हे कहां छा माहण; तथा.
चित्तमंत भचित्तं वा अप्पं वा जइ वा वह।
न गिगहइ अदत्तं जे तं वयं वम माह ॥ २५ ॥ चिपचित्त. म. अथवा अचित्त. श्र० अल्प. अथवा व० बहु बस्तु न० नहीं गिः ग्रहण दरे. अविना दीधी थकी अर्थात चोरी न करे. जे. जो. तं हने म्हे कहां छां माहण
