________________
विनयाऽधिकारः।
तथा उत्तराध्ययन अ० २५ माहण ना लक्षण कह्या ते पाठ लिखिये छै । जो लोए वंभणोवुत्तो अगीव महिओ जहा । सया कुसल संदिटुं तं वयं वृम माहणं ॥
जो जे. लो० लोक नं विषे. व० ब्राह्मण कह्या. अ. घृत करी सिञ्चित अग्नि समान दोषे एहवा. म. पूजनीय. ज० यथा प्रकारे. स० सर्वदा काले. कु. कुशले तीर्थ करादिक. सं. ब्या. तं० तेहन, वं० म्हे. वू० कहां छां. मा० ब्राह्मण
अथ इहां कहो-लोक में विषे जे ब्राह्मण कह्या जिम अग्नि पूजे छते घृता. दिके दीपे तिम गुणे करी दीपे सदा शोभे ब्रह्म क्रिया ई करी. एहवू कुशले तीर्थडूरादिक कह्या, तेहने म्है कहां माहण, तथा
जो न सज्जइ आगंतु पव्वयं तो न सोयइ। रमइ अज वयणम्मि तं वयं वूम माहणं ॥ २० ॥
जो० जे. न० नहीं. स० पासक्त होवे. आ० स्वजनादिक ने स्थान पायां. पं० अनें अन्य स्थान के जातां. न० नहीं. सो० शोक करे. २० रति करे, अ० तीर्थ कर ना. व० वचन वा विषे. ते० तेहनें. व० म्हे. वू० कहां छां. मा० माहण.
__ अथ इहाँ कह्यो-खजनादिक ने स्थान आयाँ आशक्त न होवे, अने अन्य खानके जातां शोक न करे, तीर्थङ्कर ना बचन ने विषे रति करे, तेहने म्हे कहां छां माहण । तथा
जायरूवं जहामिटुं निद्वंतं मल पावगं । राग दोस भयाईयं तं वयं वूम माहणं ॥२१॥
जा० सुवर्य ने, ज० जिम. मि० मठारे अग्नि करी धर्मे. नि० मल दूर करे तिम आत्मा में. जे. रा० राग दोष भयादि करी रहित करे. तं० तेहनें. वं० म्हे. वू० कहां छां. मा० माहण. ___ अथ इहां कह्यो-सुवर्ण ने मठारे अग्नि करी मल दूर करे तिम आत्मा ने धमी ने कसी ने मल सरीखं पाप दूर कीधो जेहने राग द्वेष भय अति क्रम्या जेहने तेहने म्हे कहां छां माहण। तथा
