________________
भ्रम विध्वसनम् ।
उयं पकरेs जाव देवाउयं किच्चा देवेसु उव वज्जइ सेकेण जाव देवाउयं किच्चा देवेसु उववज्जइ. गोयमा ! बाल पंडिए मणस्से तहारुवस्स समरणस्स वां माहणस्स वा अंतिए एगमरियं धम्मियं सेोच्चा निसम्म देसं उवरमइ देसं गोउवरमइ देस पञ्चखाइ दे णो पच्चखाइ से तेयेणं देसावरमइ. देस पञ्चखारगां को पकरेइ जाव देवाउयं किच्चा देवेसु उववज्जइ. जाव देवेसु
रइया उयं से तेण
उववज्जइ ।
६४
। भगवती श० १ उ० ८
बाल पंडित ते देवती श्रावक. हे भगवन्त ! किं स्यूं नारकी न् श्रायुषो प० करे. जा० थावत. दे० देव नू आयुषो किं० करी ने दे० देवलोक ने विषे उपजे. गां० हे गौतम ! यो नारकी ना आयुषो प्रतं न करे. जा० यावत्. दे० देवनों आयुषो कि० करी ने. दे० देव ने विषे उपजे से० ते स्यां माटे जावत. दे० देवनू आयुषो कि० करी ने. दे० देवलेोक ने विषे उपजे हे गौतम ? बाल पंडित म० मनुष्य. त० तथारूप. सः श्रमण साधु मा० माहरा ते ब्राह्मण ने पासे ए० एक पिण आर्य आरम्भ रहित ध० धर्म नू रूडु बचन, सेा० सांभली में. नि० हृदय धरी ने देशथकी विरमें स्थूल प्राणातिपातिक वर्जे सूक्ष्म प्राणातिपात थी निवत्ते नहीं. दे० देशकांइक प० पचखे दे० देश कांइक. गो० न पच्चखे से० ते कारणे दे० देश उपरम्यो देश पचख्यो तेणे करी. णो नहीं नारकी नों श्रायुषो करे जा० यावत् दे० देवनू प्रायुषो किं० करी ने. दे० देवने विषे उपजे से० तेणे अर्थे यावत् देव ने विषे उ० उपजे ।
अथ अठे को जे श्रावक देश थकी निवृत्यो देश थकी नथी निवत्यो देशपचखाण कीधो देश पचखाण कीधो नथी । जे देशे करि निवृत्यो अनें देश पचखाण कीधो तेणे करी देवता हुवे । इहां पचखाणे करी देवता थाय कह्यो ते किम जे पचखाण पालतां कष्ट थी पुण्य बंधे तेणे करी देवायुष बंधे कह्यो । पिण अत सेव्यां सेवायां देव गति नो बंध न कह्यो । डाहा हुवे तो विचारि जोइजो ।
इति २८ बोल सम्पूर्ण ।