________________
: ૨૪૦ :
ભાઈ ભગનીનું દુઃખ જોઇ શકથો નહીં. વિધવા બનેલી તેને ઘરે તેડી લાવ્યેા. મધુર વાણીથી આશ્વાસન આપ્યું.
ભગિની ! તું સતાપ કર નહીં. દીનતાને ધારણ કરીશ નહીં. મારા ઘરમાં જ તુ' શાંતિથી રહેજે. કૈાઇપણ તારા પ્રતિ પ્રતિકૂલ થશે, તે તેને મારા મહાવૈરી જાણજે. પછી આશ્વાસન પામેલી ભિગનીના સ'તાપ ઉપશમત થયા, તેણે ઘરકામાં ચિત્ત પરોવ્યું. ભાઇની સઘળી જવાબદારી પોતે ઉપાડી લીધી.
આ બધુ' ભાભીથી સહન થયું નહીં. તે ઇર્ષ્યાથી મળવા લાગી. મારા જીવતા આ વળી કાણુ ઘરની સ્વામીની ? એમ રાજ નણુદને મેણાટોણા મારવા લાગી તેના છિદ્રો જોવા લાગી. તેનુ' કાસળ કાઢવા ઉપાય શેાધવા લાગી, ધનદેવને કહેવા લાગી : તારી બેન તા ઘરે ઘરે ભમે છે, વળી ઘરની વસ્તુ કાઇને આપી આવે છે. વસ્તુ સ'તાડી દે છે. તારી બેનની દુષ્ટ ચેષ્ટા જો, રાજ રાજ મારી સાથે ઝઘડે છે. મારા ઘરમાં એ નહીં જોઇએ, એ કાણુ મેટી?
॥
એમ ખેટા આળ આપવા લાગી. ભાઈને કાનભંભેરણી કરવા લાગી. પણ ભાઇનુ મન નિશ્ચલ હતું. ભગિની પ્રત્યેને તેના પ્રેમ અતૂટ હતા. તેનુ' હૃદય પણ ખંધુને વિસરતું ન હતુ'. ગિની-પ્રેમની ગંગા વહે છે, એ ભાઈના હૃદયમાં!
ભાભીએ ઇર્ષ્યાના ખીજ વાવી દીધા. તે હેરાન-પરેશાન કરવા લાગી પણ બહેન તા હસતે મુખે સહન કરતી હતી. અનુક્રમે ભાઈને પુત્રાદ્ઘિ થયા ભાભી પણ રાક્લેર આજ્ઞાએ
