________________
ક ૧૭૦ :
ત્યારે તેણે રાજાના કાનમાં પ્રવિની સર્વ વાત કરી. તે સાંભળીને રાજાએ કહ્યું. તારી પત્નીનો ઉદ્યમ સ્થાને છે. વળી રાજા મેં પ્રતિજ્ઞા કરી છે કે, દસ રાત્રિ કુલદેવતાની આરાધના કરવી, પણ રાજન ! એ તે સર્વ વ્યાપારને ત્યાગ કરૂં તે જ બની શકે, તે આપ મારા ઉપર કૃપા કરી, મને દસ દિવસ માટે રાજ્યકારભારથી મુક્તિ આપે જેથી હું ઈષ્ટની પ્રાપિત કરી શકું. રાજાએ પણ કહ્યું. મંત્રીરાજ ! દસ દિવસ રાજ્યકાર્ય સંબંધી ચિંતા છોડી ભગવતીની આરાધના કરજે. તમારા માટે કોઈ જાતને અવરોધ નથી. ત્યાર પછી રાજાની મોટી કૃપા સંપાદન કરી સર્વ કાર્યને ત્યાગી, રાજાવડે વિદાય કરાયેલ તે પોતાના ઘરે ગયો.
ઘરના એક ભાગમાં તેણે મંદિર બનાવ્યું. તેમાં ધરા નામની દેવીની સ્થાપના કરી તેનું પૂજન કર્યું. વિલેપનાદિ કરી તે દેવી સમક્ષ બેઠે. દેવીના ચરણ-કમલમાં પડે. તેની ગુણ સ્તુતિ કરી. દર્ભના સંથારા ઉપર બેઠે. દેવી સમક્ષ પોતાની પ્રતિજ્ઞા રજૂ કરી. “દેવી! જ્યાં સુધી મને પુત્રનું વરદાન ન આપો ત્યાં સુધી હું ભજન કરીશ નહી. આવી ભીષણ પ્રતિજ્ઞા કરી સાધક અમાત્ય એકાગ્રતાપૂર્વક દેવીના ધ્યાનમાં લયલીન બની ગયા. કેટલાક દિવસો પસાર થયા, તેની પરવા કર્યા વિના ફકત દેવીના મુખકમલ ઉપર એકીટસે દ્રષ્ટિપાત કરી એ સતત ધ્યાન કરવા લાગ્યો. માનવ શું કરી શકતે નથી! ધારે તે દરેક ઈછત કાર્યની સિદ્ધિ માટે પ્રાણની બાજી લગાવી સાધ્યની સિદ્ધિ માટે સઘળું કરવા તત્પર બને
