________________
૧૫
નાદિ વાચન-લેખન-ચિંતન ચાલુ જ હેય. આવી રીતે અનેક રીતે આરાધના કરી-કરાવી જીવનને ખૂબજ શોભનીય બનાવેલ. મારા તો અનન્ય ઉપકારી હતાં. પ્રભુ-પથના પ્રમાણમાં અનેક રીતે મારી ઉપર ઉપકાર વર્ષા કરી મારા આત્માને ધન્ય બનાવી દીધે! તેઓશ્રીનાં જિનવાણીથી નીતરતા પ્રવચનાએ જ મારામાં કંઇક સમજણ આણી, જેથી આજે પણ પ્રભુ-માર્ગમાં થોડી ઘણી સુદઢતા આવી શકી છે. એ બધે ઉપકાર આ ઉપકારીના ફાળે જાય છે.
છેલ્લું ચાતુર્માસ અમદાવાદ લક્ષ્મીવર્ધક સંધ જૈન ઉપાશ્રયે શ્રી સંધની જોરદાર વિનંતીથી થવા પામેલ, શ્રી સંઘમાં ઘણો લાભ થયેલ. ઘણું ઘણું આરાધનાઓ થવા પામેલ. શ્રી સંઘને આનંદ અનેરે. હતો. પયુંષણ મહાપર્વ સુધી તે આરાધનાના રંગે શ્રી સંઘને આનંદના હિલોળે ચડાવેલ હતો. પણ ભાવિની ભીતરનાં ભેદની કોને ખબર હતી?
પર્યુષણ બાદ પૂજ્યશ્રીના ૫૫ વર્ષના સુદીર્ધ ચારિત્ર પર્યાયની અનુમોદનાથે ભવ્યાતિભવ્ય જિનેન્દ્ર ભક્તિ મહત્સવ ઉજવાઈ ગયો. આનંદના સાગરીયા ઉછળ્યા. સૌ કોઈના આનંદને પાર ન હતો. અનેક રીતે મહત્સવ અદ્ભુત ઉજવાયો. વિવિધ પ્રકારની ગહુલીઓનું અપૂર્વ આયોજન થયું. વ્યાખ્યાનની જાહેર શ્રેણું પણ સુંદર યોજાઈ. વગેરે અભૂતપૂર્વ હતું. પણ શી ખબર કે, આ આનંદના સાગરીયા શોક સાગરીયામાં પલટાવાના છે. ? આસો સુદ ૨ થી પૂ. પાદશીની તબિયત નરમ થવા લાગી, તાવે જોર પકડયું, છતાં જાહેર વ્યાખ્યાન કર્યું શરીરની વેદનાને ગણકાર્યા વિના ૧ કલાક પ્રવચનના પીયૂષ શ્રી સંઘને પાયા. આટલી બધી અડગતા-મક્કમતા-સહિષ્ણુતા હતી. વ્યાખ્યાન પછી ચાર તાવ થઈ ગયે, છતાં ડૉકટરને બોલાવવાની ના હતી. આવી રીતે અઠવાડિયું પસાર થઈ ગયું. અને આસો સુદ ૯ ને રવિવારને ગોઝારો. દિવસ આવી ગયો. બરાબર ૪ વાગ્યે એકદમ ગભરામણ થઈ. પોતે
