________________
* ૧૪૭ છે
સાંભળી લોકો પણ ખેદ પામ્યા. અહીં જ હલનાનું ફળ મળશે. વધ, બંધ, મારણ અને તાડનનું ફળ હસતાને રોડડાવે એવું મળશે. એમ વિચારતે રાજા ભયભીત થયો. આ વાત વાયુ વેગે ધમજનેમાં ફેલાઈ ગઈ, દેશાંતરમાં તેની અપકીર્તિ પ્રસરી ગઈ. સાધુઓ પણ વિચારવા લાગ્યા. આ તે પરિષહ સહન કરવો જોઈએ. એમાં શું? ક્ષમાશ્રમણ તે ત્યારે જ કહેવાય કે, સમતા ધારણ કરે, અપરાધોને ખમે, એમ વિચારી મુનિઓ દેશાંતરે ગયા.
હવે એકવાર રાજા અશિક્ષિત ગજરાજ ઉપર આરૂઢ થયે. લોકેએ વાર્યો છતાં રથવાડીએ ગયો. દેવ-દુર્યોગથી સ્વછંદપણે વનમાં વિચરતે તે હાથી ગમે તેમ ચાલવા લાગે. તીક્ષણ પ્રહારથી કુંભસ્થલ ભેદયું. છતાં કુચાલે પ્રયાણ કરતે તે હાથી અટવી તરફ ચાલવા લાગે. પવનથી પણ અધિક ગતિથી પ્રયાણ કરતા તેની પાછળ અશ્વસેના અને ઘોડેસ્વારો દોડ્યા. પણ જાણે નિકાચિતકમને સમૂહ જ ન હોય, તેમ તેને અટકાવવા સમર્થ થયા નહીં. થોડીવારમાં તો હાથી અદશ્ય થઈ ગયો. બધા હતાશ થઈને પાછા વળ્યા. રાજા પણ સુધા તૃષાને સહન કરતા અટવીમાં જઈ પહોંચ્યા. ત્યારે ઝાડ નીચેથી પસાર થતાં હાથી ઉપરથી કૂદકો મારી શાખા પકડી લીધી.
હાથી ભાગી ગયે. પછી રાજા ઝાડથી નીચે ઉતર્યો. પાણીની શોધ કરવા લાગ્યો. તેનું ગળું સુકાઈ ગયું હતું.
