________________
: ૧૨૮ ૩
તુ જ રાજાએ તેમનું આગમન જાણી, વિનયપૂર્વક એલાવી પેાતાના સિંહાસને બેસાડયા અને કહ્યું : એ મહાનુભાવ ! મારા અપરાધ ક્ષમા કર. મેં' ચિત્તની વિશેષતાથી તમને ઓળખ્યા નહીં, ત્યારે તેણે વિદ્યાધરાધિપતિને કહ્યું : હું મહાભાગ ! કાં નિમિત્તથી તમારૂ ચિત્ત આકુળતા-વ્યાકુળતા અનુભવે છે. ત્યારે રાજાએ તેને પુત્રી સંબધી સહકીકત જણાવી. નારદ મુનિએ પણ ક્ષણમાત્ર ધ્યાનમાં લીન થઈ, સમાધિ લગાવી નાનાપયેાગી પાણિગ્રહણુ સંખ`ધી હકીકત જાણી અને કહ્યું: હું મહાશય ! ચિત્ત-સ ́તાપ કર નહીં. આ તારી પુત્રી ગગનવશ્ર્વભપુરના સ્વામી વિજયવેગના પુત્ર મહાવેગકુમારની પત્ની થશે. પણ તારે થાડા કાળ વિલખ કરવાપૂર્વક આપદાઓ સહન કરવી પડશે.
તેથી દેવે પુત્રીના રૂપને ચિત્રપટમાં આલેખન કરાવી તમારી પાસે માકલાવેલ છે. પાછા ફરતાં તમારૂ પ્રતિચ્છ ંદક લાવવા કહેલ છે! આ સઘળી હકીકત સાંભળી રાજપુત્રે કહ્યું : હે ભદ્ર! આ તા વિષમ છે. એકપક્ષી પ્રેમ સુદર નહિ, પણ બંને પક્ષ સ'અ'ધી પ્રેમ હાય, તા સુદર ગણાય. અનુરાગી પ્રત્યે રાગ ચેાગ્ય છે, સુખદાયી પણ છે, પરંતુ નિરાગી પ્રત્યે રાગ ધરવા તે તેા અનુચિત્ત છે.
રાજપુત્ર! તમારી વાત સાચી. પણ તેના ભાવ જાણવા જ આપનુ' પ્રતિ ચિત્ર મ'ગાવેલ છે. ખ'ને વચ્ચે વાર્તાલાપ પૂરા થયા.
રાજપુત્રના પ્રતિ ચિત્રને લઇ વિદ્યાધરપતિએ વિસર્જન કરેલા તે કૃત ભાગપુર નગરે આવ્યે સ્વામી સમીપે આવી
