________________
: ૧૨૬ : લેકની શોભાને પણ તર્જના કરનાર, દેને પ્રિય ગગનવલ્લભ નામનું નગર છે. તે નગરીમાં મહાપરાક્રમી શત્રુદળને જીતીને પ્રાપ્ત કરેલ યશ અને વિસ્તૃત કીર્તિવાળો, સૂર્ય સમ પ્રતાપી, ચકવર્તીના લક્ષણને ધારણ કરતે સર્વાગ સુંદર વિજયવેગ નામને વિઘાઘરાધિપતિ છે. તેની સૌન્દર્યશાલિની, મનહરાંગી, કામદેવને આકર્ષણ કરનારી મયણાસુંદરી નામની પત્ની છે. તેને રૂ૫ લાવણ્યથી મનહર, યશસ્વી મહાવેગ નામનો પુત્ર છે.
સુખસંપત્તિને ભેગવટા કરતાં તેમના સુખપૂર્વક દિવસે પસાર થઈ રહ્યા છે. આ બાજુ એક દિવસ રાજયસભા ભરાયેલી છે. સામંત પ્રધાનાદિ ગ્યાસને બેઠા છે. ત્યારે કે એક ચોકીદાર સભામાં પ્રવેશ કરે છે, અને રાજાને વિનંતિ કરી કે, “દેવ! રાજમહેલના દ્વારે કેઈ એક દૂત આવ્યો છે. તેના હાથમાં ચિત્રપટ છે. તે આપના દર્શન માટે તલસી રહ્યો છે. જે આપની આજ્ઞા હેય તે પ્રવેશ કરાવું.
પછી રાજાની આજ્ઞાથી દૂતે સભામાં પ્રવેશ કર્યો. પ્રણામ કરી તે ઉચિતાસને બેઠે, ત્યારે દૂતના અચાનક આગમનથી સંભ્રમ સહિત વિદ્યાધરાધિપતિએ પૂછયું તમારું આગમન કયાંથી થયું? વળી અહીં આવવાનું પ્રયોજન શું છે? ત્યારે તેણે કહ્યું: સાંભળો, ભેગપુરાધિપતિ ચંડગતિ નામના વિદ્યાધર રાજાએ મને પોતાની પુત્રી પદ્યાનું રૂપ ચિત્રપટમાં આલેખાવીને તમને બતાવવા માટે મોકલેલ છે. તેમજ મને રાજપુત્ર મહાવેગ કુમારનું ચિત્રપટ આપ. પછી ચિત્રપટ જેવા ઉત્સુક વિદ્યાધરાધિપતિને આપ્યું. તેમણે સહેજ દ્રષ્ટિપથમાં લઈ કુમારને અર્પણ કર્યું.
