________________
: ૧૦૯ :
રાજના અતિથિ થયેા. વળી આ શ્રીદત્ત જો દસ દિવસ પય તે રત્નપુરે જશે, તે વિલુપ્ત દ્રવ્યસમૂહવાળું તેનુ વહાણુ મળશે. એમ કહી તેને મૂળ અવસ્થામાં આણ્યા કુલપતિએ મ`ત્રસ્મરણ વિધિ સહરી લીધી.
સ`પરમા ને જાણી કુલપતિને પ્રણામ કરી તાપસેાએ ખતાવેલ માગે તેણે રત્નપુર પ્રતિ પ્રયાણ કર્યુ. તાપસેા સીમાડેથી પાછા વળ્યા. પછી અવિલ`ખિત પ્રયાણ વડે તે રત્નપુરને પ્રાપ્ત થયા. ત્યાં શંખ નામના શ્રેષ્ઠિના ગૃહે રહ્યો. ખનવા જોગ તે જ રાત્રિએ તે શેઠે સ્વપ્નમાં એમ નિહાળ્યું કે, કાઇ એક પુરૂષ કુવામાં પડેલી પેાતાની પુત્રીને હસ્તાલખન દઈ બહાર કાઢી, અને ખરેખર તેજ સ્વસના ફળની પ્રતીક્ષા કરતા હાય, તેમ શ્રેષ્ટિએ તેને આદરમાનપૂર્વક સ્થાન આપ્યું.
શ્રેષ્ઠિને પુત્રી પરણવા ચેાગ્ય વયને પામેલી હતી. પણ ઉત્તમ વરના અભાવે કુવારી હતી, તેની ચિંતા શ્રેષ્ઠિને કૈારી રહી હતી. તે ચિંતા જાણે દૂર કરવા જ ન આવ્યા હાય, તેમ શ્રીદત્ત તેના ગૃહે વાસ કર્યો.
હવે મનેાહર રૂપધારી શ્રીદત્તને શ્રેષિએ ભેાજન કરાવ્યું. માદ પૂછ્યું : હે ભદ્ર! તારૂ કથાંથી આગમન થયુ? વળી તારે કયાં જવાનુ છે ? ત્યારે તેણે સક્ષેપથી પેાતાના વૃત્તાંત કહ્યો. પછી સ્વમાનુસાર પુત્રીને ચેાગ્ય જાણી તેની સાથે તેના વિવાહ કર્યાં, તે પણ શ્રેષ્ઠિપુત્રી સાથે ત્યાં જ રહ્યા.
આ ખાજુ નવરાત્રિ પસાર થઈ ગઈ અને વહાણુ ત્યાં આવ્યુ. નાયક વિનાના નિર્યોંમકાએ અન્યાન્ય વિચારણા કરી
