________________
: ૮૬ : વ્યસન એ પાપની વેલડી, તેમજ વિષ વેલડી છે. તે માનવનું જીવન ખેદાનમેદાન કરી નાખે છે.
આ બાજુ દ્રોણપુત્ર કારાગારમાં દિવસો પસાર કરી રહ્યો છે. હવે દ્રણમુનિ પણ સ્વજન પરિવારની દયાજનક સ્થિતિનું વર્ણન સાંભળી સંસાર સ્વરૂપને વિશેષ પ્રકારે ભાવવા લાગ્યાઃ અહો કર્મ પરિણતિ! કર્મવિલાસ! કુટુંબ વિષમદશાને પામ્યું. આ દશામાંથી મારે તેનો ઉદ્ધાર કરે જોઈએ. જે ગુરુ આજ્ઞા આપશે, તે ત્યાં જઈ દુરાચારી, પાપી પુત્રને પ્રતિબંધ કરી ધર્મમાગમાં સ્થિર કરીશ. એમ વિચારી ગુરુ સમક્ષ જઈ, ગુરુચરણે વંદન કરી પોતાને સર્વ અભિપ્રાય કહ્યો. ગુરુએ પણ લાભનું કારણ વિચારી કેટલાક સુસાધુઓ સાથે તેમને મોકલ્યા અને તેઓ નિર્ભયપુરે પહોંચ્યા. ત્યાં ઉચિત સ્થાને આશ્રય કરી તેઓ રહ્યા.
તેમના આગમનના સમાચાર વાયુવેગે ત્યાં પ્રસરી ગયા. તેના આગમનથી રાજા હર્ષિત થયે ચાલે, મારું કામ સિદ્ધ થયું. પણ આ તે દ્રોણમુનિ બન્યા હતા. રાજા આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયો. વંદનાપૂર્વક ઉચિતાસને બેઠે, ગુરુભગવંતે પણ ત્યાં કાલોચિત ધર્મકથા કહી તે સાંભળી રાજાએ પૂછ્યું કે આ કેની કથા છે? ત્યારે તેણે પણ ધૂ વચના, કાપાલિકની માયાજાળ, જન્માંતરને જણાવતા જાતિસ્મરણ જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ પર્યત પોતાને સર્વ વૃત્તાંત આમૂલચૂલ જણાવ્યું, તે સાંભળી રાજા પણ વૈરાગ્ય પામે. વૈરાગ્યવંત રાજા કહેવા લાગે કે કલુષિત ચિત્તવડે છે જે કાર્યો કરે, તેના કિંપાક ફલોના વિરસવિપાકને અનુભવે છે. પૂર્વકૃત કર્માનુસાર સુખ-દુઃખનું
