________________
भावना सुधारे जन्मोजन्म
उलटेच चितरणे, ते अवर्णवाद ! जसे आहे तसेही नाही आणि त्याचेही उलटेच पुन्हा. जसे आहे तसे बोलले, खोट्याला खोटे बोलले आणि चांगल्याला चांगले बोलले, तर अवर्णवाद नाही म्हटले जात. पण सर्वच खोटे बोलले तर त्याला अवर्णवाद म्हटले जाते. कोणत्याही माणसात थोडे तरी चांगले असते की नाही? आणि थोडे वाईटही असते. पण त्याचे सर्वच वाईट बोलले, तेंव्हा मग ते अवर्णवाद म्हटले जाते. 'ह्या बाबतीत जरा असा आहे, पण इतर बाबतीत खूप चांगला आहे.' असे असायला पाहिजे.
अवर्णवाद म्हणजे आपण त्याच्या बाबतीत जाणतो, त्याचे काही गुण जाणत असतो तरी सुद्धा त्याचा विरुद्धच सर्व काही बोललो म्हणजे जे गुण त्याच्यात नाहीत अशा सर्व गुणांची बात आपण केली तर ते सर्व अवर्णवाद. वर्णवाद म्हणजे जे आहे ते बोलणे आणि अवर्णवाद म्हणजे जे नाही ते बोलणे. ही तर भारी विराधना म्हटली जाते, मोठ्यात मोठी विराधना म्हटली जाते. इतर साधारण माणसांच्या संदर्भात ते निंदा म्हटली जाणार पण महानपुरुषांचा बाबतीत ते अवर्णवाद म्हटला जातो. महानपुरुष म्हणजे जे आंतर्मुखी झालेत ते. महानपुरुष म्हणजे व्यवहारात मोठे असेल ते नाही प्रेसिडन्ट असेल ते नाही पण आंतर्मुखी पुरुषांचा तो अवर्णवाद म्हटला जातो, आणि ते तर मोठे जोखीम आहे !! विराधनाहून ही अधिक आहे.
प्रश्नकर्ता : उपदेशक, साधु, आचार्य यांच्यासाठी म्हटले आहे ना?
दादाश्री : होय, ते सगळे. ते भले मार्गी असो अथवा नसो, ज्ञान असो अथवा नसो, ते आम्हाला पहायचे नाही, ते भगवान महावीरांच्या मार्गी लागले आहेत ना? महावीरांच्या नावावर करतात ना? मग जे करतात, खरे की खोटे, पण महावीरांच्या नांवावर करताहेत ना? त्यामुळे त्यांचा अवर्णवाद नाही बोलायचे.
प्रश्नकर्ता : अवर्णवाद आणि विराधनामध्ये काय फरक? दादाश्री : विराधना करणारा तर उलटा जाईल, खाली उतरेल,