________________
୧୫. ପାଞ୍ଚଆଜ୍ଞା ଦ୍ବାରା ଜଗତ ନିର୍ବୋଷ
‘ସ୍ଵରୂପଜ୍ଞାନ’ ବିନା ତ ଭୁଲ ଦେଖା ଯାଏ ନାହିଁ । କାରଣ ‘ମୁଁ ହଁ ଚନ୍ଦୁଭାଇ ଆଉ ମୋଠାରେ କୌଣସି ଦୋଷ ନାହିଁ, ମୁଁ ଚାଲାକ୍ ଓ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଅଟେ ଏହା ନିରନ୍ତର ଥାଏ ଓ ‘ସ୍ଵରୂପଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତି ପରେ ତୁମେ ନିଷ୍ପକ୍ଷପାତୀ ହେଲ, ମନ-ବଚନ-କାୟା ଉପରେ ତୁମର ପକ୍ଷପାତ ରହିଲା ନାହିଁ । ଏଣୁ ନିଜର ଭୁଲଗୁଡ଼ିକ ନିଜକୁ ଦେଖାଯାଏ ।
ଯାହାକୁ ନିଜର ଭୁଲ୍ ଗୁଡ଼ିକ ଜଣା ପଡ଼ିଯାଏ, ଯାହାକୁ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ନିଜର ଭୁଲ ଦେଖାଯାଏ, ଯେଉଁ ଠାରେ ଦୋଷ ଥାଏ ସେଠାରେ ଭୁଲ୍
ଦେଖାଯାଏ ଓ ଯେଉଁଠି ନଥାଏ ସେଠି ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ, ସେ ନିଜେ ‘ପରମାତ୍ମା’ ସ୍ଵରୂପ ହୋଇଯାଏ। ‘ମୁଁ ଚନ୍ଦୁଭାଇ ନୁହେଁ, ମୁଁ ଶୁଦ୍ଧିମ୍ବା ଅଟେ? ଏହା ବୁଝିପାରିଲେ ହିଁ ନିଷ୍ପକ୍ଷପାତି ହୋଇପାରିବ । କାହାର ଟିକିଏ ମଧ୍ୟ ଦୋଷ ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ ଏବଂ ନିଜର ସବୁଦୋଷ ଦେଖାଯାଏ, ତେବେ ଯାଇ ନିଜର କାମ ପୁରା ହେଲା ବୋଲି ଜାଣ। ଯେବେ ନିଜର ଦୋଷ ଦେଖୁବା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ, ସେହି ଦିନଠାରୁ ମୋ ଦ୍ଵାରା ଦିଆ ଯାଇଥିବା ‘ଜ୍ଞାନ’ ଫଳୀଭୂତ ହେବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଏ। ଯେତେବେଳ ନିଜର ଦୋଷ ଦେଖାଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଅନ୍ୟର ଦୋଷ ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ । ଅନ୍ୟର ଦୋଷ ଦେଖୁ ତ ବହୁତ ବଡ଼ ଅପରାଧ କୁହାଯାଏ।
ଏହି ନିର୍ବୋଷ ଜଗତରେ ଯେଉଁଠି କେହି ଦୋଷୀ ନୁହେଁ, ସେଠାରେ କାହାକୁ ଦୋଷ ଦେବା ? ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୋଷ ଅଛି, ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁ ଦୋଷ ବାହାରିବ ନାହିଁ, ଏବଂ ଅହଂକାର ମଧ୍ୟ ନିର୍ମଳ ହେବ ନାହିଁ । ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅହଂକାର ନି ମୁଁଳ ହେବ ନାହିଁ, ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୋଷ ଧୋଇବାକୁ ହେବ।
୩୭
