________________
હું છું અવિનાશી. જ્ઞાન અને આનન્દમાં મહાલનાર. સહજતાની ધારામાં વહેનાર છું હું.
‘પુદ્ગલ ખેલ મેલ જો જગકો, સો તો સબ હિ વિનાશી હો; પૂરન ગુન અધ્યાતમ પ્રગટે, જાગે જોગ ઉદાસી હો...’
પુદ્ગલનો ખેલ તો વિનાશી છે. અવિનાશી હું છું. પૂર્ણ ગુણ-વૈભવથી મંડિત હું છું. ઉદાસીનતાનો યોગ મારી ભીતર મુખરિત થઈ રહ્યો છે.
સાધક છે આન્તરદૃષ્ટિયુક્ત.
બહુ મઝાની કડી છે આ પદની; ‘લિંગ વેષ કિરિયાકું સબહી, દેખે લોક તમાસી હો; ચિન મૂરતિ ચેતન ગુણ ચિત્તે, સાચો સોઉ સંન્યાસી હો.'
બાહ્યદૃષ્ટિ મનુષ્ય જ લિંગ (ચિહ્ન - ધાર્મિકતાને અભિવ્યક્ત કરતા -), વેષ અને ક્રિયા પર નજર રાખશે. આન્તરદૃષ્ટિ સંન્યાસી ચિભૂર્તિ ચેતનાના ગુણોને જ જોશે.
આખરે, પ્રાપ્તિને કોની સાથે સાંકળીશું ? સામાયિકની ક્રિયા થઈ, પણ સમભાવ કેટલો ઊભર્યો ભીતર, એની સાથે જ આપણે પ્રાપ્તિને સાંકળીશું ને ?
તમે છો ચિન્મુર્તિ.
જાણનાર.
વિભાવ તરફ પ્રવૃત્ત થતી ક્રિયાઓને તમે જાણો છો, જુઓ છો... તમે એમાં ભળતા નથી.
સમાધિ શતક
/૧૪૮
