________________
‘દેખે અંતર-આતમા...' પોતાનું જ દર્શન પોતાના દ્વારા. અને ત્યારે,
ભૂતકાળનું સ્મરણ થતાં ધીરા ભગતની પંક્તિ હોઠ પર રમી રહે : ‘તરણાં ઓથે ડુંગર, ડુંગર કોઈ દેખે નહિ.’ વિંઝાઈએ જ્ઞાનપ્રાપ્તિ પછી કરેલ ટિપ્પણી યાદ આવે : આ શું આટલું સરળ હતું ? હા, તરણાંની ઓથે, યુગો જૂની અવધારણા/ભ્રમણાનાં તરણાંની પાછળ અનુભવનો પર્વત અદૃશ્ય બનેલ ! ગલિત-વિભાવતાએ એને દેખાડી આપ્યો.
સમાધિ શતક
|
૬૪
