________________
કબીરજીએ આ શબ્દો સાંભળ્યા. કહે : ‘અરે, મને તો કંઈ ખબર જ નથી. અચ્છા, કાલે તમે મારે ઘરે આવેલા, નહિ ? તમે કંઈક બોલતા પણ હતા. મેં તો માનેલું કે તમે રામ-નામનું સ્મરણ કરતા હશો. અને સંત હસી પડ્યા : હું તો ખિસ્સાખાલી માણસ. મારે ત્યાં કોઈ આવે તોય શું કરવા આવે ? અહીં તો ‘એ’ના નામ સિવાય કંઈ જ નથી !'
સાધકનું આ લક્ષ્યાંક છે : ‘જિહાં વિકલ્પ ન કોઈ.' જ્યાં સંપૂર્ણ નિર્વિકલ્પતા છે એ પરમાત્મ દશાને - સ્વરૂપ દશાને પામવી છે. અત્તરાત્મ દશાને, એ માટે, એટલી તો ગાઢ બનાવવી છે કે વિકલ્પોની આવન-જાવન બહુ જ ઓછી થયેલી હોય.
કવિ શ્રી સુરેશ દલાલે પોતાના ધ્યાનની સ્થિતિને વર્ણવતાં કહેલું કે મોટા શહેરમાં સંચારબંધી - કર્ફ્યુ લાગેલ હોય અને ત્યારે રાજમાર્ગ પર કર્યું-પાસવાળો કોઈ એક્કો-દુક્કો માણસ નીકળે એવી અત્યારે મારી અંદરની સ્થિતિ છે. કો'ક કો'ક વિચાર ક્યારેક ઊપસી જતો હોય છે. બાકી બધું સૂમસામ.
સમાધિ શતક
|૪૩
