________________
પ્રભુશક્તિને અનુકૂળ વહેવું તે જ અકુંઠિત ભક્તિ. તમારી ઈચ્છા આવી એટલે ભક્તિ થઈ કુંઠિત.
‘ક્લેશે વાસિત મન સંસાર, ક્લેશ રહિત મન તે ભવપાર...' આ પંક્તિઓની પૃષ્ઠભૂ પર કડીને સમજીએ : ‘રાગાદિક પરિણામયુત, મન હિ અનન્ત સંસાર; તેહિ જ રાગાદિક રહિત, જાને પરમ પદ સાર...'
રાગ, દ્વેષ, ઈર્ષાથી છવાયેલું / ઊભરાયેલું મન તે સંસાર... રાગાદ્દિકથી રહિત મન તે મોક્ષ...
તો, મોક્ષ માટેની સાધના થશે રાગ, દ્વેષ, અહંકારની શિથિલતા. સાધના બરોબર થઈ રહી છે કે નહિ તે જોવા/ચકાસવા માટે સાધકે એક જ પ્રશ્ન પોતાની જાતને પૂછવો જોઈએ ઃ રાગ, દ્વેષ, અહંકાર શિથિલ બન્યા?
જવાબ હકારમાં આવે તો જ લાગે કે સાધના બરોબર ચાલી રહી છે.
-
જોકે, આપણી સાધના પ્રત્યેનું આપણું અધિમૂલ્યાંકન ઓવર એસ્ટિમેશન હોઈ શકે. અને એથી સદ્ગુરુ પાસે જઈને પૂછવું જોઈએ કે ગુરુદેવ ! મારી સાધના બરોબર ચાલે છે ને ?
‘જાને પરમ પદ સાર...' રાગ, દ્વેષ, અહંકારની શિથિલતા તે મોક્ષપથ અને રાગ, દ્વેષ, અહંકારનો વિલય તે મોક્ષ.
મોક્ષ ક્યાં દૂર છે હવે ?
સમાધિ શતક
| 1
૧૨૦
