________________
ધબકારાની લેખણ લીધી, નામ રટણની દોત;
જમુનાતટની ૨મણ રેતથી, સૂકવું સાહી સ્રોત;
અક્ષર ૫૨ અજવાળું ક૨વા, ઝબકે શશિયર જ્યોત....
પરબીડિયું બીડું હું છાંટી,
અંસુઅન અમિઅલ ઝાકળ,
કે તમને શું લખવો કાગળ ?
ભક્તના સન્દર્ભે સમર્પણ થશે એક માર્ગ આત્માનુભૂતિનો આત્મભાવની મગ્નતાનો. બીજો માર્ગ થશેઃ પ્રણિપાત, પરિપ્રશ્ન, સેવા.
(૨)
પ્રણિપાત.. નમન. સાધકનું ઝૂકી ઊઠવું. વિભાવોનું એ ખાલીપણું મગ્નતાની દિશામાં એક કદમ ભરાવશે. નમસ્કારભાવ કેટલી તો ઝડપથી કામ કરે છે ! નમ્યા, ઝૂક્યા; વિભાવો છૂ !
એક સવાલ એ થાય કે આટલું સરળ જો ખાલીપણું છે, તો જનમ- જનમથી વિભાવોનો ભાર વેંઢારીને આપણે કેમ ચાલીએ છીએ ? જવાબ આવો રહેશે : ભાર જોડેય આપણે ગાઢ સંબંધો બાંધ્યા છે ! અથવા તો એમ કહેવાય કે ભાર કોઠે પડી ગયો છે. જેમ ઓક્સિજનનો આપણા માથા પરનો ભાર આપણને ક્યારેય ભારરૂપે નથી લાગતો, કારણ કે એ ભારથી આપણે ટેવાઈ ગયા છીએ.
પેલી નાનકડી દીકરીએ બાબાને ઊચકેલો, જે એની વયના પ્રમાણમાં
(૨) તદ્ વિદ્ધિ પ્રણિપાતેન, પખ્રિસ્તેન સેવયા 1 भगवद्गीता
-
સમાધિ શતક
૨૩
