________________ 131 જ બંધ સ્થાનકે છોડ માટે ના પ્રકરણ-૩ પ્રશ્નોત્તરી (3) ધર્મક્રિયા આશ્રવરૂપ છે. શુભ અને અશુભ એમ બે પ્રકારના આશ્રવમાં શુભ આશ્રવ પણ કર્મના બંધરૂપ છે. તેથી કર્તવ્ય નથી. (4) ચૌદમે ગુણસ્થાનકે અંતે અયોગી જ થવાનું છે. તેથી અંતે યોગપ્રવૃત્તિઓ છોડવાની જ છે. તો તે ધર્મક્રિયાઓ પ્રથમથી જ શા માટે ન છોડી દેવી ? (5) ધર્મક્રિયાઓ તો જીવે ભવાંતરમાં અનંતીવાર કરી છે. છતાં પણ જ્ઞાન વિના તે જડક્રિયાઓથી આજપર્યત આત્મકલ્યાણ થયું નથી. તેથી તેવી જડક્રિયાઓ કરવાથી શું લાભ ? (6) મરુદેવા માતા, ભરત મહારાજા, ઈલાચીપુત્ર, ચિલાતી પુત્ર, પૃથ્વીચંદ્ર-ગુણસાગર આદિએ ક્યાં ધર્મક્રિયાઓ કરી હતી ? તેઓ માત્ર જ્ઞાનની નિર્મલતાથી જ તરી ગયા છે. તેથી ક્રિયાઓ કરવાની જરૂર નથી. (આવી અનેક દલીલો દ્વારા વ્યવહારમાર્ગનો જેઓ ત્યાગ કરે છે અને કરાવે છે, તેઓએ જૈનધર્મના રાજમાર્ગનો લોપ કર્યો છે, એમ સમજવું.) - હવે ક્રમશઃ નિશ્ચયનયવાદીઓની મિથ્યા દલીલોનો પ્રત્યુત્તર વિચારીશું. મિથ્યા દલીલોનો પ્રત્યુત્તર : (1) તારક તીર્થકરોએ શુદ્ધ આત્મતત્ત્વમાં રમણતા કરવી તેને પરમ ઉપાદેય જણાવેલ છે. તે અવસ્થાએ પહોંચવા માટે અનાદિના અશુભમાર્ગમાં ચાલ્યા જવાના સંસ્કારો કાપવા આવશ્યક છે. શુભયોગોનું સેવન કરતો જીવ અશુભમાર્ગમાંથી બહાર આવે છે અને શુભમાર્ગમાં સ્થિર બની પોતાના કષાયો ઉપર ક્રમશઃ વિજય મેળવતો જાય છે તથા ઉપયોગની શુદ્ધિ કરતો જાય છે અને ઉપયોગશુદ્ધિ માટે શુભયોગોનું સેવન અત્યંત જરૂરી છે. આમેય જીવ મન-વચન-કાયાની પ્રવૃત્તિ (યોગ) વિના રહી શકવાનો નથી. યાવત્ તેરમા ગુણસ્થાનક સુધી યોગ તો રહેવાનો જ છે. વળી ઉપયોગશુદ્ધિના (નિશ્ચયદષ્ટિના) લક્ષ્મપૂર્વક થતી પ્રશસ્ત ક્રિયાઓ
