________________ 70 મિથ્યાત્વ એટલે મિથ્યાત્વ = હલાહલ વિષ અહીં યાદ રાખવું કે - હેયમાં ઉપાદેયનું અને ઉપાદેયમાં હેયનું વેદન કરવાથી પણ મિથ્યાત્વનો ઉદય થઈ જાય છે. તદુપરાંત, જે પૌદ્ગલિક સામગ્રીમાં અને વિષય-કષાયમાં દુઃખનું સંવેદન ચાલું હતું, તેમાં પલ્ટો આવે અને દુન્યવી સામગ્રી-વિષય-કષાયમાં સુખબુદ્ધિ થાય તો પણ મિથ્યાત્વનો ઉદય થઈ જાય છે. આથી સમ્યગ્દર્શનને ટકાવવા અને મિથ્યાત્વથી બચવા માટે ખૂબ સજાગ રહેવાની આવશ્યકતા છે. *કોઈને મિથ્યાત્વી કહી શકાય કે નહીં? પ્રશ્ન : કોઈને મિથ્યાત્વી કહેવાનો વ્યવહાર છે કે નહીં? ઉત્તર : આ પ્રશ્નનો જવાબ સેનપ્રશ્ન ગ્રંથ જ આપશે - પ્રશ્ન : જેમ “કાણાને કાણો કહેવો” એ કઠિન વચન છે, તેમ મિથ્યાદષ્ટિને તું “મિથ્યાદષ્ટિ છે” એમ કઠિન ન કહેવું જોઈએ એમ કેટલાક કહે છે, તેનું શું? ઉત્તર H મિથ્યાષ્ટિને મિથ્યાષ્ટિ કહેવો કે ન કહેવો તે વાત સમય આશ્રયી જાણવી. ||3-722aa. અગત્યનો ખુલાસો - (1) દશવૈકાલિક સૂત્રમાં સાધુ-સાધ્વીને કોઈને પણ કઠિન વચન કહેવાનો નિષેધ કર્યો છે. “મિથ્યાત્વી' શબ્દ પણ કઠિન છે. તેથી પ્રશ્ન આવ્યો છે કે એવો પ્રયોગ કોઈના માટે કરાય કે નહીં? (2) એના જવાબમાં પૂ.આ.ભ.શ્રી સેનસૂરીશ્વરજી મહારાજાએ કહ્યું છે કે - મિથ્યાત્વીને મિથ્યાત્વી કહેવો કે ન કહેવો, એ વિષયમાં સમય મુજબ વર્તવું. (3) જવાબમાં સ્પષ્ટ ફલિત થાય છે કે...જેણે મિથ્યાત્વનો આશરો લીધો છે, એવા મિથ્યાત્વીથી જો માર્ગને - શાસનને-સુવિહિત પરંપરાને
