________________ પ્રકરણ - 2 : ર્મિથ્યાત્વ આદિ અગ ગ્રંથકારાના અભિપ્રાયા (12) ગચ્છાચાર પ્રયના (A) 35 માસંપટ્ટિકા, સાદૂઈ જોગમા संसारो अ अणंतो होइय सम्मग्गनासीणं // 31 // सुद्धं सुसाहुमग्गं, कहमाणो ठवइ तइअपक्खम्मि / अप्पाणं, इयरो पुण, गिहत्थधम्माओ चुक्कत्ति // 32 // जइवि न सक्कं काउं, सम्मं जिणभासिअं अणुट्ठाणं / तो सम्मं भासिज्जा, जह भणिअं खीणरागेहिं // 33 // ओसन्नोऽवि विहारे, कम्मं सोहेइ सुलहबोही य / चरणकरणं विसुद्धं, उववूहंतो परुर्वितो // 34 // - ઉન્માર્ગગામીના માર્ગમાં વર્તનારા અને સન્માર્ગનો નાશ કરનારા માત્ર સાધુવેશ ધરનારાઓને હે ગૌતમ ! જરૂરથી અનંતસંસાર થાય છે. (31) પોતે પ્રમાદી હોય, તો પણ શુદ્ધ સાધુમાર્ગની પ્રરૂપણા કરે અને પોતાને સાધુ તથા શ્રાવક પક્ષ સિવાય ત્રીજા સંવિગ્નપક્ષમાં સ્થિત કરે છે. પણ આથી વિપરીત અશુદ્ધમાર્ગની પ્રરૂપણા કરનાર પોતાને ગૃહસ્થધર્મથી પણ ભ્રષ્ટ કરે છે. (32) પોતાની દુર્બળતાને કારણે કદાચ નિકરણ શુદ્ધ જિનભાષિત અનુષ્ઠાન કરી ન શકે, તો પણ જેમ શ્રીવીતરાગ દેવે કહ્યું છે, તેમ યથાર્થ સમ્યક્ પ્રકારે તત્ત્વ પ્રરૂપે. (33) મુનિચર્યામાં શિથિલ હોવા છતાં પણ વિશુદ્ધ ચરણસિત્તરી અને કરણસિત્તરીની પ્રશંસા કરતો અને પ્રરૂપણા કરતો જીવ કર્મોને શિથિલ કરે છે અને સુલભબોધિ થાય છે. (13) સંબોધ સપ્તતિ कट्ठे करंति अप्पं, दमंति अत्थं चयति धम्मत्थी / इक्कं न चयइ उस्सूत्तविसलवं जेण बुटुंति // 48 //
