________________
૩૪ ધર્મ સન્મુખ થયાં, તે મુનિરાજને શુદ્ધ આહાર પાણી આદિથી ભક્તિભાવપૂર્વક વહેરાવ્યું અને કર્મરૂપી રોગના નાશ માટે ધર્મજ્ઞાનરૂપી મહાઔષધ આપીને મુનિરાજ વિહાર કરી અષ્ટાપદ તિથે ગયા.
મમ્મણ રાજા વીરમતી રાણે સાધુઓના વિશેષ પરિચયમાં આવતાં સમ્યક્ત્વ સહિત શ્રાવકનાં વ્રત પાળવા લાગ્યાં. જેમ કૃપણ માણસે ધનનું રક્ષણ કરે તેમ વ્રતનું કાળજીપૂર્વક રક્ષણ કરી માનવ જન્મનું ફળ જેન ધર્મની આરાધના કરતા હતા.
અન્યદા ધર્મમાં સ્થિર કરવા માટે શાસનદેવીએ વીરમતી રાણીને, અષ્ટાપદ તીર્થે લઈ જઈ મુકી, ધર્મવંત જાને કશું જ દુર્લભ નથી.
અષ્ટાપદ તીર્થે, સુરાસુરે વડે, પ્રભુ પ્રતિમાઓ પુજાતી જોઈ રાણના હર્ષને પાર જ રહ્યો નહિ. પિતે પણ અત્યંતભક્તિભાવથી પ્રભુ પ્રતિમાઓનું પૂજન-વંદન-સ્તુતિ કરી, કૃતાર્થ થઈ. વીશે પ્રતિમાઓની ખૂબ ખૂબ ભક્તિ કર્યા પછી શાસનદેવીએ રાણી વીરમતીને, સંગર નગરમાં લાવીને મુકી ઉત્તરોત્તર ધર્મની વિશેષ આરાધના કરતાં પ્રત્યેક પ્રભુજીનાં ધ્યાનપૂર્વક વીશ વીશ આયંબીલ કર્યા, ચારશો એંશી આયંબીલ પૂર્ણ થતાં, વીશે ભગવાનને રત્નજડીત સેનાનાં તિલક કર્યા, અષ્ટાપદ તીર્થે ગયેલા મુનિ ભગવંતે, ચારણમુનિઓના સંપર્કમાં રહી ભાવથી ભક્તિ કરી (બીજી વાર અષ્ટાપદે ગયા પછી ઉપર મુજબ તિલક કર્યા છે.)
રાજા અને રાણી પ્રથક શરીર હોવા છતાં એકમનથી ધર્મની આરાધના સાથે શાસનપ્રભાવનાનાં કાર્યો કર્યા. આયુષ્ય પૂર્ણ થયે બંને જણું સમાધિમરણને પામી, વિવેકી એવાં એ,
