________________
( ८२ )
वृश्चिको विषमात्रेणायुधं वहति कंटकम् | विषभारसहस्रेऽपि वासुकिर्नैव गर्वितः ॥ १ ॥
अर्थ-वींछी अल्पविषे करीने पण पोताना कांटाने उंचोज राखे छे. अने वासुकी नाग हज़ार भार विषने धारण करे छे, तो पण गर्विष्ठ थतो नथी. १.
सिद्धसेने विद्याना गर्वथी " जे मने वादमां जीते तेनो हुं शिष्य था " एवी प्रतिज्ञा करी हती. तेणे एकदा वृद्धवादीनी कीर्त्ति सांभळी, ते नहीं सहन थवाथी सुखासनमां बेसी तेनी सन्मुख चाल्यो. ते समये वृद्धवादीए भृगुकच्छथी विहार कर्यो हतो, तेथी तेओ मार्गमांज मळ्या. परस्पर संभाषण थवाथी एक बीजानी ओळखाण पडी. पछी सिद्धसेने कां के - " वाद आपो." सूरि बोल्या के" भळे. परंतु अत्र भाग्ययोगे मळी शके तेवा सभ्यो ( मध्यस्थो ) नथी. तेमना विना जय पराजयनी व्यवस्था शी रीते थाय ? " ते सांभळीने वादमां उत्कंठित थयेला सिद्धसेने कर्तुं के - " आ गोवाळोज आपणा सभ्यो थाओ." गुरुए तेनुं वच्चन स्वीकार्य. अने गोवाळाने पासे बोलाव्या. पछी गुरुए तेने कहां के - " प्रथम तमे स्वेच्छाए बाद करो." त्यारे ते सिद्धसेने हर्ष पामीने उंचा स्वरथी चिरकाल सुधी न्यायशास्त्र अने व्याकरण शास्त्र विगेरेना विषयपर संस्कृत भाषामां उपराउपरी उपन्यास ( कोटी ) कर्या. अनुक्रमे तेनो बाद पूरो थयो, त्यारे गोवाळ बोल्या के-" आ तो कांइ पण जाणतो होय एम लागतुं नथी. केवळ उंचे स्वरे पोकार करीने कठोर वाणीवडे कर्णने पीडा
