________________
ननो निर्वाह करवामां ते समर्थ थाय अने ते प्रमाणे थयेल छे एम जाण्या पछी ज तेने आ विनयोपधान कराव.
पछी उपधान वहन करनारने रात्रिभोजननु पण बे प्रकारे, प्रण प्रकारे, के चार प्रकारे ( दुविहार, तिविहार के चौविहारनी रीते) जेनी जेवी शक्ति होय ते प्रमाणे तेने प्रत्याख्यान करावQ. वळी हे गौतम ! पीस्तालीश नवकारशीवडे एक उपवास थाय छे. तथा चोवीश पोरसीवडे, बार पुरिमट्ठवडे, दश अपार्ध (अवठ्ठ) वडे, त्रण नीवी बडे, चार एकलठाणावडे, बे आंबीलवडे अने एक शुद्ध आंबीलवडे एक उपवास थाय छे. ( सांसारिक रौद्र ध्यान अने विकथा रहित तथा स्वाध्यायमां एकाग्र चित्तवाळानुं एक आंबील मासक्षपणथी पण वधी जाय छे. ) तेथी करीने ते प्रकारे अने ते रीते उपधानसंबंधी तप करे, पछी एनी गणत्री करीने ज्यारे एम जणाय के " हवे आटला तप उपधानथी ए पंचमंगळ भगवाने योग्य थयो छ " त्यारे गुरुर तेने भणाववो, अन्यथा भणावतो नहीं." ___ गौतम स्वामी प्रश्न करे छे के-" हे भगवान् ! घणा काळ सुधीनी आ क्रिया करतां जो कदाच वच्चे ज ते मृत्यु पामे, तो नमस्कार रहित ते शी रीते मुक्तिमार्ग साधी शके ?" भगवान् कहे छे के-“हे गौतम ! जे समययी तेणे सूत्रना आराधन निमित्ते अशठ भावी पोतानी शक्तिप्रमाणे यत्किंचित ( थोडो) पण आरंभ कयों छे, तेज समयथी तेने सूत्र तथा अर्थने भणेको जाणतो, केमके ते (श्रावक) पंचनमस्कार सूत्रने, अर्थने तथा ते बन्नेने अविधिए ग्रहण करे नहीं.
