________________
नहीं करमायेली अने उज्वळ ( श्वेत ) एवी पुष्पनी माळा ग्रहण करीने पोताना हाथवती तेना बन्ने खभापर आवी जाय तेम नाखवी, अने नाखतां नाखतां गुरुए तेना उपबृंहणादिक बोलवा. गौतमस्वामी पूछे छे “हे भगवान् ! ते उपबृंहणा शुं ?" भगवान् कहें छ-" हे गौतम ! पांच मंगळनी जेम सामायिक विगेरे समग्र श्रुतज्ञान तेने भणावq, अने ते विनय उपधानवडे भणाव. विशेष एटलु केभणवा इच्छनार श्रावकोए आठ प्रकारनो काळादिक ज्ञानाचार प्रयत्नपूर्वक पाळवो. न पाळे तो मोटी आशातना लागे. वळी द्वादशांग श्रुतज्ञान भणवा भणाववानो काळ रात्रि अने दिवसना प्रथम अने छेल्ला प्रहरनो छे, पण पंचमंगळ भणवा भणाववानो काळ तो आठे प्रहरनो छे. तथा पंचमंगळ ( नवकार ) सामायिक ली, होय अथवा न लीधुं होय तोपण भणाय छे, परंतु सामायिकादिक श्रुत तो आरंभ अने परिग्रहना त्यागपूर्वक यावज्जीव सामायिक उचरेठे होय तेनाथीज ( साधुथीज ) भणी शकाय छे, पण आरंभ अने परिग्रहधारी तथा जेणे सामायिक लीधुं नथी एवा श्रावकने भणवा योग्य नथी.
पांच महा मंगळने आलावे आलावे ( दरेक आलावे ) आंबिल करवू, तथा शक्रस्तवादिकने विषे पण आंबिल कर. तेमज द्वादशांग श्रुतज्ञानना उद्देशना अध्ययनने विषे पण एज प्रमाणे आंबिल करवं. गौतमस्वामी पूछे छे “ हे भगवान् ! पंचमंगल महाश्रुतस्कंधन आ विनयोपधान आपे अत्यंत दुष्कर वह्यु. तेथी आ मोटी नियंत्रणा . १ हालमा रेशमनी गुंथेली माळा पहेराववामां आवे छे.
