________________
( १९ )
नथी तो पण हमेशां उद्यम करवाथी दूध पीए. छे. " ते सांभळीने बीजी कुमारी बोली के" कर्म (प्रारब्ध ) विना उद्यमनुं शं फल ? कांइज नही. जेम बीजविना खेती' करवानां सर्व उद्यम निफळ छे, तेम कर्मरूप वीजविनानो उद्यम निरर्थक छे. कर्तुं छे के" घणा उपायो कर्या छतां पण भाग्यविना तेनुं फळ प्राप्त थतुं नथी. केमके राहु अमृत पीवा जतां उलटो अंगरहित थइ गयो. वळी उन द्यमी माणसनो उद्यम पण कर्म विना फळीभूत थतो नथी. केमके“ बुद्धिः कर्मानुसारिणी - कर्मने अनुसरीनेंज बुद्धि प्रवर्ते छे, "एम ज्ञानी पुरुषोए कहुं छे. माटे उद्यमनु पण कारण होवाथी कर्मज प्रधान ( मुख्य ) छे. हे बहेन ! आ स्थळे तने हुं एक दृष्टांत कहुं छं ते तुं सांभळ-
46
कोइ वे पुरुषो वादविवाद करता राजानी पासे गया. तेमां एक कर्मनुं अने बीजो उद्यमनुं स्थापन करनार हतो राजाए तो ते बन्नेने जूठा पाडवा माटे चोरनी जेम कोइ कारागृह जेवा घरमां तरतज हुकम करीने तेमने नांख्या. ते घरमां गुप्त रीते सर्व भक्ष्य वस्तु रखावीने ते घरना द्वार बंध कर्या, अने ते नेने राजाए कहां के" हवे तमे बन्ने उद्यमनुं अथवा कर्मनुं फळ जुओ. तमारी इच्छाथी भोजन करो, अथवा इच्छाथी बहार नीकळो. " त्यार पछी उद्यमचादीए विचार कर्यो के - " कोइ बखत कर्म फळीभूत थाय छे, अने कोइ वखत उद्यम पण फळनुं कारण थाय छे. ए रीते सर्व वस्तुनी पण पोतपोताना समयने विषे सिद्धि रहेली छे. " आ प्रमाणे विश्वरा
