________________
( १९० )
॥ अथ थुइ ॥ ॥ गोयम बोले ग्रंथ संभाली ।। ए देशी ॥ त्रिगडे बेशी श्री जिनभाण, बोले भाषा अमिय समाण, - मत अनेकांत प्रमाण ॥ .
अरिहंत शासन सफरी सुखाण, चउ अनुयोग जिहां गुणखाण,
आतम अनुभव ठाण ॥
सकळ पदारथ त्रिपदी जाण, जोजन भूमि पसरे वखाण, दोष बत्रीश परिहाण ॥
haoभाषित ते श्रुत नाण, विजयलक्ष्मी सूरि कहे बहुमान, चित्त धरजो ते सयाण ॥ १ ॥ इति स्तुति ॥
पछी खमासण दइ, उभा रही, श्रुतज्ञानना चौद गुण वर्णववाने अर्थे दोहा कहेवा ते लखे छे.
॥ दोहा ॥
बंदो श्रीश्रुतज्ञानने, भेद चतुर्दश बीश || तेहमां चउदश वरण, श्रुत केवळी श्रुत इश भेद अढार अकारना, एम सवि अक्षर मान ॥ लब्धि संज्ञा व्यंजन विधि, अक्षर श्रुत अवधान
॥ अथ पीठिका ॥
॥ १ ॥
॥ २ ॥
पवयण श्रुत सिद्धांत ते, आगम समय वखाणी ॥ पूजो बहुविध रागथी, चरण कमल चित्त आणी. ३ ॥ १९॥खमा ० ॥ ए दोहो गुण गुण दीठ कहेवो ॥