________________
(११७) धर्मप्रतिपादक श्रुतिने तुं अन्यथा न कर." आ प्रमाणे बहु कह्या छतां पण पर्वतके अभिमानथी पोतानो आग्रह मूक्यो नहीं. छेवटे तेमणे वाद करतां जीव्हानो छेद करवानी'सरत करी, अने वसु राजाने साक्षी कर्यो. ते सांभळीने पर्वतकनी माताए एकांतमा पुत्रने कह्यु के"हे पुत्र ! में पण तारा पिताने अज शब्दनो अर्थ त्रण वरसनुं धान्य छे एम कहेतां सांभळ्या छे, तेथी फोगट महा अनर्थकारी सरत शा माटे करे छे ? " ते सांभळीने ते बोल्यो के-"जे कर्यु ते कर्यु ज. हवे जेम घटे तेम उपाय करो." पछी पुत्रना मोहथी मोहित थयेली ते माताए पुत्रना हितने माटे वसुराजा पासे जइने तेने एकांतमां एवी रीते असरकारक कहुं के जेथी गुरुपत्नीना दाक्षिण्यने लइने तेणीना कहेवा प्रमाणे ज अर्थ करवानुं तेणे कबुल कयु. पछी प्रात:काळे ते बने सभामां जइ विवाद करवा लाग्या, अने तेना निराकरण माटे वसुराजाने पूछयु. ते वखते मोटा पापनो पण अनादर करीने राजाए खोटी साक्षी पूरी. अर्थात् अज शब्दनो अर्थ बकरो एम कर्यो. ते ज वखते देवताए तेने लात मारीने सिंहासन परथी पाडी दीधो. तरत ज ते मरीने नरके गयो. तेनी गादीए तेना पुत्रोने बेसाड्या. ते पण अनुक्रमे आठ पुत्रो देवताथी हणाया. केमके दैवी कोप दुःसह छे. तेना बे पुत्रो नाशी गया. पछी पुरना लोकोए पर्वतने धिक्कार आपी पुरमाथी काढी मूक्यो. तेने “ महाकाळ " नापना असुरे आश्रय आप्पो. . १ जे हारे तेनी जीव्हा कापवी एवी होड करी.
