________________
(१०६ ) (हमणां दक्षिण देशमा वादीरूपी पतंगीआओ प्रकाश पाम्या छे).
ते सांभळीने जेने सरस्वती प्रसन्न थयेली छे एवी " सिद्धा" नामनी सिद्धसेननी व्हेन बोली के" नूनमस्तंगतो वादी सिद्धसेनो दिवाकरः ॥१॥"
(खरेखर सिद्धसेन नामना सूर्यनो अस्त थयो जणाय छे.)
त्यारे ते भटे कहूं के-" हा, तेमज थयुं छे." ॥ इति व्यञ्जनानां अन्यथाकरणे सिद्धसेनप्रबन्धः ॥
व्यंजनोने न्यून करवामां दृष्टांत आ प्रमाणे
एकदा " राजगृह" नगरमां " श्रीमहावीर " स्वामी समवसर्या. तेमने वंदना करवा माटे देवो, विद्याधरो, मनुष्यो तथा अभयकुमार सहित “श्रेणिक " राजा आव्या. भगवान्नी पासे धर्मदे. शना सांभळीने सर्व सभाजनो पाछा कळ्या ते वखते कोइक विद्याधरन आकाशगामी विद्यार्नु एक पद विस्मरण थयु, तयी करीने ते वारंवार आकाशमां थोडेक उंचे कूदीने पाछो पृथ्वीपर पडतो हतो. आ प्रमाणे थतुं जोइने श्रेणिक राजाए भगवान्ने पूछयु के-" हे स्वामी! आ खेचर (विद्याधर ) पांखविनाना पक्षीनी जेम आकाशमां उडी उडीने केम वारंवार नीचे पडे छ ? " त्यारे भगवाने तेने ( राजाने ) विद्याना पदनुं विस्मरण थयानो व्यतिकर (पृ. त्तांत ) कह्यो. ते सांभळीने अभयकुमारे ते खेचर पासे जइने का
