________________
(१०१ ) आवजे.' आप्रमाणे तेणीए प्रपंच कों, अने दैवयोगे तेमज थयुं अने ते सूतिका (दाइ) ए पण तेज प्रमाणे मुएलं बाळक बतावी जन्मेला पुत्रने दूर अरण्यमा मूकी दीघो. "प्राणीओना लोभने धिक्कार छे."पछी ते तरतना जन्मेला पुत्रने दूर नांख्या छतां पण पुण्यना बळथी तेनी कुळदेवीए गायतुं रूप धारण करी दूध पाइ उछेरीने एक वर्षनो कर्यो. पछी अहींथी नजीकना शिवालयना अधिकारी भरटके ( पूजारीए) तेने जोयो. एटले तेने लइने पोतानी दीक्षा आपी पोतानो शिष्य को. एकदा कान्यकुब्ज देशनो जन्मांध राजा श्रीपति (कृष्ण)नी जेम देशोने जीततो जीततो आ गामनी नजीक आवीने रह्यो. ते वखते रात्रिने समये महादेवे प्रत्यक्ष थइने नाना भरटकने कह्यु के-"तुं कान्यकुब्जना राजाने मारी पूजा, पुष्प अने जळ शेषा (पासादी) तरीके आपजे, तेथी ते अंधतानो त्याग करी सज्ज नेत्रवाळो ( देखतो) थशे." प्रातःकाळे तेण ते वृत्तांत पोताना गुरुने जगावीने तेनी आज्ञाथी पूजार्नु पुष्प अने जळ लइ स्कंधावार ( सैन्य )मां आवी राजाना प्रधानोने कह्यु के-'हे राजसेवको ! तमारा राजाने मारी पासे लावो, हुं तेने सूर्यविकासी कमळनी जेम प्रफुल्लित नेत्रवाळो करूं." ते सांभळीने प्रधानोए राजाने प्रेरणा करी, एटले ते तेनी पासे आव्यो. पछी ते ऋषिए आपेठे निर्माल्य बहुमानी लइने राजाए पोतानी आंखोपर राख्यु, के तरतज ते सज्ज नेत्रवाळो थयो. तेथी प्रसन्न थयेला राजाए तेने इनाममां सो गाम आप्यां, अने आज ठेकाणे आ मोटो शिवनो पासाद करावी आप्यो. हव ते भरटक ऋषि राजादिकने मान्य होवाथी
