________________
e
સામે પડકાર ફેંકી શકીએ છીએ એમાં પ્રજાના સાથ મળે છે. લેાકમાનસમાંથી અહિંસાનું મૂલ્ય સાવ ભૂલાયું નથી પણ આજની નવી શૈક્ષણિક પદ્ધતિમાં એક્કે એકથી હિંસાના આંક–ઘડીયા ભણાવાય છે. એવી પ્રજા આગળ, એ નવી પ્રજાના હિંસાત્મક ચેાજના આના બ્યુગલે આગળ આપણા હુસાવિરાધની કે અહિંસા પરમે। ધમની પીપુડીના અવાજ પહાંચશે કે કેમ ?
પૂર્વકાળમાં મા મને ભ્ પા” ભણાવતુ, પછી સુધારા થયા. મા મને ચા પા' અને હવે મા મને ઈંડાના રસ પા” ના પાઠો આવવાને વાર નહિ હાય. આજની સ્કૂલ, કાલેજેમાં દેડકા, વઢ્ઢા, અળસિયાં, કુતરાં, વાંદરા, માછલી વગેરે નિર્દોષ પ્રાણીઓ ઉપર ક્રૂર અખતરા થાય છે અને ઠેઠ ત્યારથી મુઠ્ઠા થયેલા હૈયાવાળા માનવસમાજમાં હિં‘સાવિરાધનુ શું મૂલ્ય ? જ્યાં માનસિક હિંસા પણ મહાપાપ મનાતું હતું. કોઈનુ દિલ દુભવવુ એ પણ હિંસા ગણાતી હતી તે દેશની પ્રજા. ઉઘાડે છે!ગે હિંસાના Rsિચકારા કૃત્યો કરતાં અચકાતી નથી. દેશની ઉન્નતિના નામે રાજ્ય પણ હિંસાને આશ્રય આપી રહ્યુ છે. જ્યાં વાડ ચીભડાં ગળે ત્યાં ફરિયાદ કેને કરવી ?’ હવે આપણે શુ' કરવું ? રાદણાં રડવાથી કાંઈ વળે તેમ છે? આપણું કર્તવ્ય એજ છે કે મહાપુરૂષાએ આત્મકલ્યાણુ માટે, સુખ માટે, શાંતિ માટે પ્રજાને લાખ વર્ષ પૂર્વે જે વિચાર આપ્યા, આચારા ચીંધ્યા, તેના પેાલાદી પાયાની એક કાંકરી ન ખસે તે માટે આપણે સૌએ આપણા અંગત
૩. ક. ૨