________________
સંસાર પ્રત્યે વૈરાગ્યભાવ પેદા કરાવવાને, અને જ્યાં સુધી સંપૂર્ણ વૈરાગ્ય ન પ્રગટે ત્યાં સુધી નિર્વેદ ભાવ રહ્યા કરે, એટલે કે સંસારને કારાગાર માનતે તે આત્મા સંસારના પ્રત્યે તિરસ્કારની ભાવનાવાળે રહે તે માટે આજને વિષય “સંસારના રંગ” રાખવામાં આવેલ છે.
તમે કહેશે કે સંસાર તે સેહામણું છે. અમે કહીશું કે બીહામણું છે. તમે સંસારને શીતળતાની છાંયડી કહે છે અમે તે જ સંસારને સળગતી સગડી કહીએ છીએ. તમે સંસારમાં સુખ વૈભવની છોળો ઉછળતી દેખો છે, અમે સંસારને આધિ, વ્યાધિ અને ઉપાધિથી ભરેલો સમુદ્ર માનીએ છીએ તમે સંસારને ફુલની માલા જે ગણે છે. જ્યારે અમે તેને ફાંસીને માચડો માનીએ છીએ તેમને સંસાર સાકરના જે મીઠે લાગે છે. જ્યારે અમને તે સંસાર સમુદ્રના ખારા પાણી જેવું લાગે છે. એ જ કારણે અમે સંસારના રંગ છેડીને ત્યાગના રંગે રંગાયા છીએ.
હું બેલું તે પહેલા આજે સભામાંથી જ કેઈ ઉઠીને ડીવાર સમજાવે કે સંસાર સેહામણે કઈ રીતે છે? સંસારમાં શીતળતાની છાંયડી ક્યાં રહેલી છે ? સુખ અને વૈભવે સંસારના કયા ખુણે પડ્યાં છે ?
બતાવે તે ખરા? કેટલાને સંસાર સેહામણું છે? સુખ વૈભવની છળ કોને ત્યાં ઉછળે છે! શીતલતાના ઠંડા વાયરા કેની હવેલીઓમાં લહેરાઈ રહ્યા છે!
દશ દષ્ટાંત દુર્લભ એવા અને મહા મુશ્કેલીઓ તથા અનંત પુણ્યોદયે પ્રાપ્ત થયેલા આ માનવ જીવનને શું સંસારની ગંધાતી ગટરમાં રગદોળી નાંખવા માટે છે?
