________________
*
૭૭
માનવી માની બેઠે છે. વિષયભોગમાં આજની દુનિયા. એટલી બધી આસક્ત બનતી જાય છે કે જેનું પરિણામ શું આવી રહ્યું છે તેનાથી કેઈ અજાણ નથી.
હદ બહારના વિષયભેગના પરિણામે પ્રજા વધી રહી છે, અને તે પ્રજા નિર્માલ્ય અને શક્તિહીન પેદા થઈ રહી છે. જીવનની મહામુલ્યવાન ચીજ જે બ્રહ્મચર્ય કે જેનું આજે વિષયભેગ દ્વારા છડેચેક લીલામ થઈ રહ્યું છે. આ હદ બહાર જતી કામ વાસનાઓને કાબુમાં લાવે નહિ તે આજની માનવ પ્રજાનું કેટલું અધઃપતન થશે તે આજના જ્ઞાની પુરૂષ કે વિચારકે પણ કલ્પના કરી શકતા નથી.
આ દુર્ગણેએ માનવના જીવનનું સંપૂર્ણ રીતે અધઃ પતન કર્યું છે. અને હજુ કરી રહ્યો છે.
એનાથી આજની માનવ પ્રજાને બચાવી લેવી એજ સાધુ-સંતનું પરમ કર્તવ્ય છે.
આજની માનવપ્રજાના ઉદય કે ઉન્નતી ઉપર દર્શાવેલા સશુPદ્વારા જ થઈ શકે છે.
આપણી ભારતીય સંસ્કૃતિના ખજાનામાં આવા સદગુણે રૂપી રને હતા. તે રને આજે આપણે વેડફી રહ્યા છીએ અને પત્થરના ટુકડાઓ હાથમાં લઈ ઉન્નતિના માગની શોધ કરવા નીકળ્યા છીએ. તે એ પ્રમાણે આપણે સર્વોદય શી રીતે થશે તેને સહુ કોઈ વિચાર કરે.
રામાયણને કાળ સર્વોદયને કાળ હતું જે કાળે અનેક પુણ્યવાન આત્માઓને સર્વોદય થતું.
