________________
જ્યારે પિતાની દ્રષ્ટિની કંઈ પણ અસર ન થઈ ત્યારે વધુ રોષે ભરાયે અને તેણે પ્રભુ સામે ધસી જઈ જોરથી પ્રભુના ચરણના અંગુઠે ડંસ દીધે ડંસ દઈને તે તુરત પાછા ફર્યો અને તેને પિતાને લાગ્યું કે જરૂર હવે તે તેને ઝેર ચડવાનુંજ અને હમણાં જ ધરતી ઉપર ઢળી પડશે. પણ
જ્યાં પાછા ફરી નજર કરે છે તે આ માનવ એટલી જ સૌમ્ય-પ્રશાન્ત મુદ્રામાં ઉભે છે કે જાણે તેમને ડંખની કશી ય અસર થઈ નથી. માત્ર પગના અંગુઠામાંથી લાલ લેહી નહિ પણ સફેદ અમૃત જેવા દુધની ધારા વહેવા લાગી. સાપને દુધ અત્યંત પ્રિય હોય છે. એ દુધ જેતા તુરત જ વિચારવા લાગ્યું કે-મારા ઝેરની આને કશી અસર થઈ નથી તે માનવ છે કે દેવ છે? આ માનવ હોઈ શકે જ નહિ. જે માનવ હોય તો તેને મારા ઝેરની અસર થયા વિના રહે જ નહિ, મારી દ્રષ્ટિ પડ્યા પછી એક પળ પણ જીવી શકે નહિ ત્યાં આ તે મેં ડંખ માર્યો છતાં લેશમાત્ર તેને અસર થઈ હોય તેવું દેખાતું નથી વળી ડંખ આપ નારની સામે તે વ્યક્તિ ધસી આવ જોઈએ પણ આ માનવી કેઈ અજબ દેખાય છે. તે આ છે કેણ?
સાપ ઘણા ઉંડા વિચારમાં ઉતરી જાય છે તેજ ક્ષણે ક્ષમાના સાગર પ્રભુ મહાવીરે પિતાની દ્રષ્ટિ ખુલ્લી કરી સાપ પ્રત્યે નજર કરી પ્રભુએ આંખમાંથી અમીના ધોધ વહેવડાવ્યા.
પ્રભુપ્રાયે મૌન જ રહેતા છતાં પણ અહિં સાપને ઉદ્ધાર કરવા માટે પલવાર મૌન છેડીને માત્ર આટલું જ
