________________
૩૬
હીત ચાહનારા ગુરૂની અને અહીંસા, સંયમ, અને તપ યુક્ત, વીતરાગ પ્રભુએ પ્રરૂપેàા જે ધમ તે ધમ ની પ્રાપ્તિ થઈ, છતાં અજ્ઞાનતાના અંધકારમાં અથડાઇને માનવી ન આદરવા ચેાગ્ય આચરણ કરીને નવા ક્રાંને બાંધી રહ્યો છે.
વર્તમાન યુગમાં વિચાર કરીએ તેા જણાશે કે માનવી ન કરવા લાયક અને ન આચરવા લાયક કાર્યોને આચરી પેાતાનુ તથા મીજાનું અધઃપતન કરી રહ્યો છે.
આર્યાવર્તીની આ સંસ્કૃતિનું દફન કરી રહેલે માનવી, પશ્ચિમનું આંધળું અનુકરણ કરી પાતે સુધારાના પવનમાં રાચી રહ્યો છે અને સુધારકમાં ખપી રહ્યો છે. પણ તેને સમજણુ નથી કે હું સુધારામાં છું કે કુધારામાં છુ.... આર્યાવત માં તે ઘણા આત્માએ ઉત્પન્ન થાય છે. પણ! આ કુલમાં ઉત્પન્ન થવું એ અતિપુણ્ય જયારે હાય છે ત્યારે બને છે. આ કુલમાં ઉત્પન્ન થયા ખાદ, માર્ગોનુસારી પણાની પ્રાપ્તિ, આત્માને મુકત કરાવનારી વિદ્યા, દાનગુણું, નિલતપ, અને નિષ્કલંક શીયલનું પાલન વિગેરે પગ તેથી વધારે પુણ્ય હૈાય ત્યારે જ પ્રાપ્ત થાય છે. સર્વ પ્રકારની સામગ્રી મળ્યા છતાં જે માનવીના જીવનમાં સુંસરકારની સુગંધ નથી, અને ઉપર કહ્યા મુજબના ગુણા નથી, તે માનવી મૃગલાં કરતાં પણ હલકી
ફાટીના છે.
વિચાર કરે એ મહાનુભાવો! મૃગલાં તિર્યંચ છે; તરણાંના ચારા ચરે છે. રણાંના પાણી પીવે છે. કાઈનું
