________________
विहिनकमवन्नयनयनरमगववायतकुनयगयाई । सुत्ताई बहुविहार समए गंजीरजाबाई ॥३२ ।। पिमसाएऽभवत्तयरि घधिमियाइनरयमंसाई । जीवेगविहारा वाहितिगिठा च पायाई ॥ ३३ ॥ तसिं विसयविनागं मुन कुम्गहर अया
तो । बोहेश् तं च णाचं पन्नवणि सुसीलगुरू ।। ३४ ॥ अवसि गवित्ता वितिय श्रणयरपरकवाय ने । परिणाम सN सम्मं जं जणियं कप्पत्तासंमि ॥ ३५॥ संविग्गनाविधाएं जुध्यदितनाविआणं च । मुत्तण खित्तकालं जावं च कति सुर्बुवं ।। ३६ ॥ सो विय सम्म जाण गुरुदिन्नं निरवमेसपन्नवणं । एष उत्ताणमईय पक्षलवभित्ते हबश्श्छो ॥ ३३॥ जह बोमिश्राश्वयणं मोठं आवायरम्ममूटनयं । बवहारापहाणातं कोई सुया विसमे ॥ ३८ ॥ ए य जाण अपरिण अपरिणजया कयम्मि मूढनए । कालियसुमि पाय उपगं तिण्ह जे जणियं ।। ३ ।। मूढनश्यं सुझं कालियं तुन एया समोअरंति इदं । अपुहत्ते समोआरोएत्यि पुह सभोवारो।। ४० तमा। एपहिं दिविाए परूवणा मुत्त-13 अत्यकहणाय । इह पुण अणनवगमो अहिगारोतीहिमनं ॥४१॥ पायं पसिधमन्यो अपरिणई नायरिणई वा वि।। अपसिझे तप्नावो बुहेहिं ता सुधुदिमिणं ॥ ४२ ॥ वकयाइदिसाए श्रमेसु वि एवमागमत्येतु । परिवार लावत्यं निनणणं पन्नविऊतो ॥ ४३ ॥ जो नय पन्नवाणिजो गुरुवयम् तस्स पगइमरपि । पित्तकरगछियस्ल व गुरुखमकमुश्रमा
ना ॥ ४५ ॥ पन्नवाणिजस्स पुणो उत्तमसघा हवे फलं जीसे । विहिसेया य अनन्ना सुदेसणा खलिअपरिसुद्धी ।। San४५॥ सघालू सत्तिजुन विहिसारं घेव सेवए किरियं । तप्परकवायहीणोण हवे दवाश्दोसे वि ॥ ४६ ॥ जह
सम्ममुध्यिाएं समरे कंमाणाजमाइएं । जावो न परावत्ताइ एमेव महाणुजावरस ॥4॥ मालगुणमुणोमहुअरस्स तप्प