________________
सिद्धांत
॥१७४||
बत्रीस असझाय विचार ॥१७४॥
विच्छेद गया छे; तेमज वाचनाभेद अने पाठांतरो पण थयेल के उत्कालिक सूत्रोमांधी केटलाक लभ्य छे अने केटलाक लभ्य नथी. जेटला वर्तमानमा विद्यमान आगमो छे तेनु रहस्य स्याद्वादशैलीए विचारी-अनुभवीने जे जीव पोताना जीवनमां (वर्तनमां) मूकशे ते जीव पोतानुं कल्याण करशे. इति सिद्धांतमान विचार समाप्त.
अथ बत्रीश असझाय विचार-ठाणांगसूचना दशमा ठाणामा १० प्रकारनी अंतरिक्ष (आकाशने आश्रयी ) असझाय होय तेना नाम-१ उल्कापात ते तारो खरे (रेखा सहित विविध प्रकाश सहित पडे), अथवा ज्वाला रहित अग्नि आकाशमाथी पडे ते उल्कापात कहेवाय. जो थोडी उल्कापात होय तो अल्पकाल असझाय | होय अने मोटो उल्का होय तो १५ पहोर सुधी अमझाय होय. रात्रिने अंते तारो खरे तो सूर्योदय लगें अस| झाय होय. २ दिसिदाह ते आकाशमां कोइपण दिशामां महान् नगरदाह समान उद्योत जणाय तो असझाय.
गर्जना-अकाले गाजे तो अस०,४ विद्युत्-अकाले वीजळी थाय तो अस०,५निर्घात-अकाले कडाका-महान् द्वनि थाय तो अस०, ६ जुयए (युपक)-शुक्लपक्षना बालचंद्रमानो उदय थइने अस्त थाय त्यांसुधी अस०, ७ जक्वालिय-आकाशमां भूतादिकना चाळा थाय त्यांसुधी अस० ८ धूमिका-दीवम उग्या पछी जेटला समय
२ असझाय-पांचे प्रकारनी समाय न थाय ते. ३ उल्कापातादि समये ते स्थाने सझाय करवाथी देवता छलना करे. . धूमस ने झाकळ पडवा बखते सूक्ष्मपणाधी अप्काय भावित सर्वत्र थवा पामे छे.
