________________
सिद्धांतरहस्य १४३॥
संयत विचार ॥१४॥
तो यथाख्यातपणुं पामे अने पडे तो सामा०, छेदोपके असंयमपणुं पामे. यथा० संयत, मोक्षमां जाय, अथवा | सूक्ष्म सं० अने असंयमपणुं पामे. पचीशम संज्ञाद्वार कहे छे:-सामा०, छेदोप०, परिहा. ए ३ संयतो संज्ञा
उपयुक्त छे अने नोसंज्ञा उपयुक्त पणछे.सूक्ष्म सं०अने यथाख्यात सं०,नोसंज्ञा उपयुक्त छ।छवीशमु आहारकद्वा|र कहे छे:-प्रथमना चार संयतो, आहारक छे अने यथा० संयत, आहारक ने अनाहारक पण छे. ॥ सत्यावी
शमुं भवद्वार कहे छे:-सामा० ने छेदोप० संयत, ज. १ भव करे अने उ०८ भव करे. बाकीना ३ संयतो, ज. १ भव करे अने उ०३ भव करे । अठावीशमुं आकर्ष द्वार कहे छे:-एक भव आश्रयी सामा० ज०१ वार अने उ० पृथक्त्व शत (शो) वार आवे. छेदोप० ज०१ वार अने उ. वीश पृथक्त्ववार आवे. परिहा० ज०१ धार अने उ० ३ वार आवे. सूक्ष्म सं० ज० १ वार अने उ०४ वार आवे. यथाख्यात. ज०१ वार अने उ. २ वार यक चा0 न होय, सामा० चारित्रवालाने परिहा.पणुं होतुंज नथी कारण? परिहा. चारित्रवाला छट्ठा-सातमा गुण• सुधीज होय हे. प्रथमना में चारित्र, नवमा गुण० सुधी होय छे. परिहाने सूक्ष्म सं०नी प्राप्ति यती नथी. परिहारविशुद्धक, मरीने देव थाय माटे पडता ते असंयमपणुं पामे. , ज्ञानोपयोगवाला. २ आकर्ष=चारित्रना परिणाम अथवा पुनर्ग्रहण, एटले जेम गाय पाणी पीतां दचका भरे है, अर्थात् पाणीने मुखथी खेचे के पछी बली स्वल्प समय पछी सेंचे छे; तेम चारित्रना जे परिणाम होय तेने छोडी फरीथी ते परिणामर्नु प्रहण करतुं ते पण आकर्ष कद्देवाय छे, जेम के एक भवमां शत पृथक्त्ववार आवे एम समजवू. ३ एक भवमा उपशमश्रेणि देवार आवे त्यारे चढतां ने पढतां सूक्ष्म सं०४ बार आवे. ४ यथाख्यातपणु, श्रेगिए चढता होय माटे बे वार आवे.
