________________
બનું, કારણ કે-જે સાધુતાથી સંસારને ઉર છેદ થવાથી મૂલથી જ વેદનાનો અભાવ થાય. ૩૨ એવ ચ ચિતઇત્તાણું, પત્તો મિ નહિવા પરિયત્તતીએ રાઈએ, વેયણા મે ખર્યા ગયા ૩૩
હે રાજન ! આ પ્રમાણે બેસીને જ નહિ પરંતુ ચિંતન કરી હું નિદ્રાધીન થયા. આમ શુભ ચિંતનના પ્રભાવથી રાત્રિ પૂરી થતાની સાથે જ મારી વેલના ખતમ થઈ ગઈ. ૩૩ તઓ કલે પભાયશ્મિ, આચ્છિરાણ અધવે ! ખતે દતે નિરારંભો, પવઈsણગારિય ૩૪
| વેદનાની સમાપ્તિ થયા પછી નીરોગી થયેલો હું પ્રભાતકાળમાં પિતા બંધુ વગેરેની રજા મેળવી ક્ષમાવાનું દમનવાળે અને નિરારંભી સાધુતાને સ્વીકારનારો હું સાધુ બન્ય. ૩૪ તઓહ નાહો જાઓ, અપણે ય પરસ્સ ય છે સવે સિં ચેવ ભયાણું, તસાણ થાવરાણ ય રૂપા
હે રાજન ! શ્રી પરમેશ્વરી પ્રવજ્યાના સ્વીકારથી “ પિતાને અને પર ગક્ષેમકારી-નાથ થયે. (પિતાને નહિ પ્રાપ્ત થયેલ વસ્તુને લાભ તે યુગ, મળેલી વસ્તુની રક્ષા કરવી તે ક્ષેમ, બીજાઓને ધમનું દાન તે યોગ અને ધર્મમાં સ્થિરતા કરવી તે ક્ષેમ, આ બન્ને વડે કરી બીજા જેનું નાથપણું સમજવું.) ત્રસ અને સ્થાવર રૂપ સર્વ
ને નાથ-રક્ષક હું બન્ય. ૩૫
